رضا ارحام صدر
ظاهر
رضا ارحام صدر (۳ مه ۱۹۲۳ – ۱۴ دسامبر ۲۰۰۸) (۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۲ – ۲۴ آذر ۱۳۸۷) بازیگر تئاتر ایرانی بود. در اصفهان زاده شد و در رشتهٔ فلسفه و امور تربیتی از دانشگاه اصفهان دانشآموخته شد. از سال ۱۹۴۱م/ ۱۳۲۰ش به تئاتر وارد شد و در نمایشهای بسیاری حضور داشت. از سال ۱۹۵۷م/ ۱۳۳۶ش به سینما درآمد و نقشهایی آفرید. تا سال ۲۰۰۴م/ ۱۳۸۳ش بازیگری را ادامه داد.[۱] در زادگاهش به سن ۸۵ سالگی درگذشت. او را بنیانگذار مکتب کمدی انتقادی در تئاتر ایران میدانند.
گفتاوردها
[ویرایش]- به اعتقاد من تئاتر خوب، برای مملکت ما تئاتری است که از زندگی مردم نشأت و سرچشمه گرفته شده باشد و در دل مردم با چاشنی طنز در آن باشد. همیشه گفتهام که تئاتر باید چند پله از زندگی مردم بالاتر باشد.
- مرز بین تراژدی و کمدی مرز بسیار وسیعی است، ولی کمدی واقعی، کمدی است که دور از ابتذال و لودگی باشد.
- … ما نباید صرفاً مردم را بخندانیم بلکه تماشاگر وقتی از سالن خارج میشود، باید چیزی در دست داشته باشد. چیزی که با بهتر زیستن او در ارتباط باشد.
- ۵ ژانویه ۲۰۰۳/ ۱۵ دی ۱۳۸۱، مصاحبه با «ایسنا»[۲]
- خیلی از مقامات از من خواستند تا ساکن تهران شوم حتی یک بار به زور گفتند که تو را از بیمهٔ ایران اصفهان به بیمهٔ ایران تهران منتقل میکنیم که بیایی تهران و از وجودت آنجا استفاده شود. من آنجا گفتم هر موقع توانستید منار جنبان اصفهان را از کف ببرید و در لالهزار بگذارید ارحام را هم میتوانید به آنجا ببرید.
- ۱۰ آوریل ۲۰۰۵/ ۲۱ فروردین ۱۳۸۴، مصاحبه با «ایسنا»[۳]
- من عاشق ملّت ایرانم و خودم را خاکِ کفِ پای ملت ایران میدانم. من یک بچه اصفهانی هستم که به اصفهانیها میگویم چُخ لستونم، میگویم: هم چاکرتونم و هر نوکرتون که مختصرش میشود چُخ لِس. اما خاک کف پای ملت ایران هستم، هر ایرانی در هرجای دنیا که باشد و دارای شناسنامهٔ ایرانی باشد من خدمتگزار او هستم..
- زمستان ۲۰۰۷م/ ۱۳۸۵ش، مصاحبه با «فصلنامه تاریخ معاصر ایران»[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۸. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «رضا ارحام صدر: نمایشنامههایمان را براساس سلیقهٔ مردم مینوشتیم». ایسنا، ۱۵ دی ۱۳۸۱.
- ↑ ««دیدار با پیشکسوت» تاریخ شفاهی سینما و تئاتر کمدی -انتقادی ایران، در گفتوگوی تفصیلی با رضا ارحام صدر/قسمت دوم/». ایسنا، ۲۱ فروردین ۱۳۸۴.
- ↑ «هنرهای نمایشی اصفهان (گفت و گو با رضا ارحام صدر)». تاریخ شفاهی، زمستان ۱۳۸۵.