رحیم رحیمی‌پور
رحیم رحیمی‌پور (۱۱ سپتامبر ۱۹۵۷ – ۱۷ اکتبر۲۰۲۱) (۲۰ شهریور ۱۳۳۶ – ۲۵ مهر ۱۴۰۰) کارگردان و فیلمنامه‌نویس ایرانی بود. زادهٔ اصفهان؛ از ۱۹۸۴م/ ۱۳۶۳ش به فیلمسازی روی آورد. به سن ۶۴ سالگی در پی ابتلا به کرونا در تهران درگذشت.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- یادم است از بچه‌گی و شاید از وقتی مادرم خدابیامرز مرا حامله بود به سینما می‌رفتم و بعداً با توجه به رهنمودهای امام ره به این رسیدم که سینما یکی از مظاهر تمدن و از آفرینشهای الهی است و مثل هر چیزی که ملکوت دارد سینما هم در دستگاه خلقت طرح و فیلمنامه و ملکوت دارد… خود سینما ملکوتی و از مظاهر است و نور که عامل اصلی در سینما است مولفه مورد توجه و عنایت خداست… هر چیزی که روی پردهٔ جهان هستی دیده و سینمایی می‌شود به وسیلهٔ نور الهی است؛ بنابراین تنها هنری که بیشتر از همه به آفرینش نزدیک است سینماست، چون سینما بدون نور معنی پیدا نمی‌کند.
- با دیدن دیار عاشقان فهمیدم که سینما هیچ تعارضی با ذات بچه مسلمانی ما ندارد و اتفاقاً تنها ابزار جهاد امروز ما، سینماست.
- من سال ۷۵ رفتم حج با مجتبی راعی هم اتاقی بودم، مجتبی به من گفت: «چشمت که به خانه خدا افتاد می‌توانی سه آرزو کنی واقعاً برآورده می‌شود.» منهم وقتی برای اولین بار چشمم به خانه خدا افتاد گفتم «خدایا من می‌خواهم توحید، نبوت و معاد را هم بفهمم و هم در سینما آن را کاربردی کنم.» از آن زمان به بعد من بیکار و خانه‌نشین شدم.
- قوهٔ مجریه ما از ابتدا دست آن طرفی‌ها [اصلاح طلبان] بود، خودشان همه چیز را خراب کردند بعد خودشان هم فحش می‌دهند، خیلی جالب است، همه چیز از ابتدا دست خودشان بوده تنها چیزی که دست این طرف بوده سپاه و نیروی نظامی بوده که اگر سپاه با آن تجربیات محیرالعقول نبود، امروز داعش بود. آن زمان امام «ره» فرمودند اگر سپاه نبود کشور نبود. بنده الان می‌گویم اگر سپاه نبود داعش بود. خدا را شکر که سپاه دست اصلاح طلبان نیفتاد و گرنه امروز داعش به ما حکومت می‌کرد.
- ما اصلاً غربی و غیرغربی نداریم، هر چه در عالم هست از رحمانیت خداوند هستی گرفته، امام «ره» می‌گوید: سینما از مظاهر تمدن است. یک جمله است، ولی خیلی درست است، یعنی از مظاهری است که ظهور می‌کنند، تمدنی هم که امام می‌گوید تمدن اسلامی است. امام سینما را از مظاهر تمدن الهی می‌داند؛ یعنی سینما هم یک نوع موجود است که ملکوت دارد و مقدس است.
- ما مدعی نگاهِ دینی هستیم، ولی رفتارمان و تشخیص‌مان غیردینی است؛ مثلاً ما وقتی در فیلم‌مان می‌خواهیم یک چیزی را نشان بدهیم، بیشتر موجودیت را می‌بینیم تا وجود را، بیشتر اعتباریات را می‌بینیم تا حقیقت را.
- سینما مرده‌است و با نفس مصنوعی و پول نفت و رانت و ژن برتر و بودجه‌های نجومی سرپاست، این قوای نامجریه و مدیریت‌هایی که در این سالها سر کار آمدند همه چیز را نابود کردند یکی با گرایش به غربگرایی و برنامه‌های غربی و یکی با بی برنامه‌گی و منحل کردن سازمان برنامه.
منابع
[ویرایش]- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۱۹۵. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «ماجرای فرمانده‌ای که کارگردان شد/ مدعیان معماری نوین سینما قصه و قهرمان را از سینما گرفتند!». تسنیم، ۲ مهر ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۲۲.
- ↑ «اولین خشت سینمای ایران کج گذاشته شده‌است/بعضی‌ها می‌ترسند اکران فیلم خارجی بازار و اقتصادشان را در دست بگیرد!». تسنیم، ۱۰ مهر ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۲۲.
