راشومون (فیلم)

از ویکی‌گفتاورد

راشومون (به ژاپنی: 羅生門) - (به انگلیسی: Rashomon) نام فیلمی جنایی و درام محصول ۱۹۵۰ ژاپن و به کارگردانی آکیرا کوروساوا است.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «همیشه یادت باشه یه زن با فریبندگیش مرد را از آن خود میکنه، ولی مرد با شمشیرش زن رو تصاحب میکنه…»

دربارهٔ فیلم[ویرایش]

  • «یک روز قبل از شروع فیلمبرداری راشومون سه نفر دستیار کارگردانی که استودیو دایی به من داده بود برای دیدنم به مهمان خانه من آمدند. فکر کردم چه شده. معلوم شد که فیلم‌نامه را پیچیده یافته‌اند ومی خواستند که من به آنها توضیح دهم. به آنها گفتم: لطفاً آن را دوباره به دقت بخوانید. اگر به دقت بخوانید، باید بتوانید آن را بفهمید چون با این انگیزه نوشته شده است که قابل درک باشد؛ ولی آنها نمی‌رفتند- ما معتقدیم به دقت آن را خوانده‌ایم، وهنوز هیچ چیز از آن نمی‌فهمیم. به همین دلیل شماباید آن رابه ما توضیح بدهید. بر اثر اصرارشان این توضیح ساده رادادم: بشر قادر نیست در مورد خودش با خودش روراست باشد. نمی‌تواند بدون صحنه‌سازی دربارهٔ خودش صحبت کند. این فیلمنامه چنین بشری را تصویر می‌کند. افرادی که نمی‌توانند بدون دروغ‌هایی که آنها را قادر می‌سازد فکر کنند بهتر از آنچه هستند می‌باشند زندگی کنند. این احتیاج گناه آلود به دروغ‌های چاپلوسانه حتی تا آنسوی قبر هم ادامه دارد. حتی پرسوناژی که مرده است، درحالی که از مدیوم بازنده‌ها صحبت می‌کند، نمی‌تواند از دروغ‌هایش دست بردارد. خودپرستی گناهی است که بشر از بدو تولد با خوددارد، شستن این گناه از همه سخت تراست. این فیلم مانند یک طومار تصویری عجیب است که توسط من انسانی باز می‌شود و در معرض دید قرار می‌گیرد. می‌گویید که اصلاً نمی‌توانید این فیلم‌نامه را بفهمید، ولی این به این دلیل است که درک خود قلب انسان غیرممکن است. اگر عدم امکان روحیه انسان رادر نظر داشته باشید و فیلم‌نامه را بخوانید، فکر می‌کنم نکته‌اش رادریابید.»
  • «بعدتر راشومون جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی را گرفت. نقد نویس‌های ژاپن اصرار می‌ورزیدند که این جایزه به سادگی نمایانگر علاقه وکنجکاوی غربی‌ها برای چیزهای بیگانه وعجیب شرقی است، دیدگاهی که درآن موقع و هم اکنون به نظرم وحشتناک می‌آید. چرا ژاپنی‌ها اعتمادی به ارزش ژاپن ندارند؟ چرا هرچه را که خارجی است به عرش اعلی می‌رسانند و هرچه را که ژاپنی است بدنام می‌کنند؟ حتی نقاشی‌های روی چوب اوتامارو هوکاسای، شاراکو توسط ژاپنی‌ها تحسین نمی‌شدند تا اینکه توسط غرب کشف شدند. نمی‌دانم این عدم تشخیص را چطور توضیح بدهم. فقط از شخصیت مردم ژاپن ناامید می‌شوم.»

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ نقل از اکیرا کوروساوا، شبیه یک شرح حال، ترجمهٔ امید روشن ضمیر، انتشارات روزنه، ۱۳۷۷.