حسن بن علی
حسن بن علی (۶۲۵م - ۶۷۰م) نوهٔ پیامبر، بزرگترین پسرِ علی بن ابی طالب و فاطمه زهرا، دومین امام شیعیان و از شخصیّت‌های مهم تاریخ صدر اسلام.
آ، الف - ب، پ - ت، ث - ج، چ - ح، خ - د، ذ - ر، ز، ژ - س، ش - ، ض - ط، ظ - ع، غ - ف، ق - ک، گ - ل - م - ن - و - هـ - ی
گفتاوردها
[ویرایش]- «آغاز نمودن به معروف [نیکی و بخشش]، پیش از درخواست شدنِ آن، از بزرگترین شرافت هاست.[۱]
- «آن چنان برای دنیایت تلاش کن که گویا همیشه زنده خواهی ماند، و چنان برای آخرتت تلاش کن که گویا فردا خواهی مُرد.»
- ترجمه‌های دیگر: در امرِ دنیای خود چنان باش که گویی برای همیشه زنده خواهی بود، و در امورِ آخرت چنان رفتار کن که گویی فردا از دنیا خواهی رفت.»
- به هنگام بیماری که پس از وفات کرد، پندِ او به یکی از یارانش. منبع: فی رحاب أئمة أهل البیت، نوشتهٔ سید محسن امین، جلد ۴، بخش «حسن بن علی ابن ابیطالب» منبع غیر اصلی از «(الحیاة، ج ۴، ص ۶۲)» نوشتهٔ محمدرضا حکیمی
- «از زبانت همین اندازه برایت بس است که راهِ هدایت را از گمراهی آشکار سازد.»
- بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۴
- «آن کس که عقل ندارد، ادب ندارد؛ آن کس که همّت ندارد، مروّت] ندارد؛ و آن کس که دین ندارد، حیا ندارد.»
- بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۱
- [دربارهٔ سکوت و خاموشی از او پرسیده شد:] «آن پوشش نابینایی [نادانی] و زیورِ آبرو است. انجام دهندهٔ آن در آسایش است و همنشینِ آن در آسودگی.»
- بحار الانوار، ج ۷۸، ص ۱۱۱
- «برای سفرِ آخرت، خود را آماده ساز و پیش از آنکه مرگت فرا رسد، توشهٔ خود را تهیه کن. بدان، همان طور که تو دنیا را می‌جویی، مرگ نیز در پی توست. امروز را دریاب و دربارهٔ روزِ آینده اندیشه مکن. بدان، چنانچه در گردآوری مال بیش از بهرهٔ خود بکوشی، تنها خزینه دارِ دیگران خواهی بود.»
- به هنگام بیماری که پس از وفات کرد، پندِ او به یکی از یارانش. منبع: فی رحاب أئمة أهل البیت، نوشتهٔ سید محسن امین، جلد ۴، بخش «حسن بن علی ابن ابیطالب»
- «بیناترین چشمها، چشمی است که در خیر نفوذ کند؛ و شنواترین گوشها، گوشی است که پذیرای پند باشد و از آن‌ها سود برد و سالم ترین دلها آن است که از شبهه پاک باشد..»
- تحف العقول، ص ۲۳۵
- «ای مردم! بدانید که بهترین زیرکی‌ها، تقواست و بدترین نادانی‌ها گناه کردن است.»
- پس از صلح با معاویه، الحیاة ج ۱، ص 203
- «خویشاوند، کسی است که دوستی، او را به آدمی نزدیک ساخته، گرچه نژاد (و تبار) او دور باشد؛ و بیگانه کسی است که از دیدگاه دوستی دور است، هر چند تبار (و نژاد) او نزدیک باشد.»[۲]
- «در بسیاری از موارد، سکوت یاور خوبی است؛ هرچند سخنور باشی.»
- معانی الأخبار، ۴۰۱ / ۶۲
- « کسی که خواهانِ عبادت است ، باید خود را برای آن پاکیزه سازد.»
- بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۰۹
- «مروت یعنی: دین را نگهبان بودن، خود را عزیز شمردن [عزّت نفس ]، و با مهربانی برخورد نمودن، و کردارِ خود را کاویدن، و پرداخت حقوق و دوستی نمودن با مردم.»
- تحف العقول، ص ۲۲۷
- « مصیبت‌ها ، کلیدهای پاداشِ الهی اند.»
- بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳
- «نیکوتر از هر نیکویی، خوی نیکوست.» (انَّ أحسن الحسنِ الخلقُ الحسن)
- الخصال، ص ۲۹
- «هیچ گروهی با هم مشورت نکردنند مگر آنکه به راهِ پیشرفتِ خویش راهنمایی شدند.»
- ترجمه‌های دیگر:«هر گروهی که با یکدیگر مشورت کنند، مگر آن که به راه پیشرفتِ خویش رهنمون خواهند شد.»
- تحف العقول، منبع غیر اصلی از «فی رحاب أئمة أهل البیت»، نوشتهٔ سید محسن امین، جلد ۴، بخش «حسن بن علی ابن ابیطالب»
درباره
[ویرایش]شعر
[ویرایش]| عاشق آن به که دایم در بلا بی | ایوب آسا به کرمان مبتلا بی | |
| حسن آسا بدستش کاسه زهر | حسین آسا بدشت کربلا بی |
منابع
[ویرایش]
| ||||||