باباطاهر
باباطاهر از شاعران ایرانی چهارم و پنجم هجری است. زادروز: (۳۹۰ هجری قمری) برابر با (۱۰۰۰ میلادی) در همدان. وی در تاریخ (۴۷۵ هجری قمری) برابر با (۱۰۸۵ میلادی) در همدان درگذشت. درباره خاندان، سال تولد و وفات، نحوه معاش و طریق کسب دانش و معرفت و مسلک عارفانه او، از منابع قدیم، اطلاعات دقیق و روشنى وجود ندارد. آن‌چه از گذشتگان به ما رسیده است یادکردی از زیست عارفانه و خوی درویشی اوست و این از نام او هویداست. بابا لقبی بوده که در گذشته به پیران وارسته می‌داده‌اند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده است.باباطاهر در شهر قدیمی همدان زندگی خود را به گمنامی سپری می‌کرد. به تدریج در اثر پاکی درون، خودسازی و بی‌علاقگی به دنیا دارای کراماتی شد که نام او را بر زبان‌ها انداخت.
دارای منبع
[ویرایش]- «چه‌خوش بی مهربونی از دوسر بی// که یک سر مهربونی درد سر بی// اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت// دل لیلی از او شوریده‌تر بی»
- بر آرامگاه مولوی
- «وشم واشم از این عالم بدر شم// وشم از چین و ماچین دیرتر شم// وشم از حاجیان حج بپرسم// که ای دیری بسه؟ یا دیرتر شم»
- تاریخ ادبیات ادوارد براون
- «دل دیرم خریدار محبت// کزو گرم است بازار محبت// لباسی بافتم بر قامت دا// ز پود محنت و تار محبت»
- تاریخ ادبیات شفق
بدون منبع
[ویرایش]- «از آن روزی که ما را آفریدی// بغیر از معصیت چیزی ندیدی// خداوندا به حق هشت و چارت// ز من بگذر، شتر دیدی ندیدی»
- «اگر شیری اگر میری اگر مور// گذر باید کنی آخر لب گور»
- «خوشا آنون که سر از پا نذونند// میان شعله خشک و تر نذونند// کنشت و کعبه و بت‌خانه و دی// سرایی خالی از دلبر نذونند»
- «الف قدّم که در الف آمدستم»
- «دل ار مهرت نورزه بر چه ارزه؟»
- «تو که با مو سر یاری نداری// چرا هر نیمه‌شو آیی به خوابُم»
- «سه درد آمو به جونم هرسه یک‌بار// غریبی و اسیری و غم یار// غریبی و اسیری چاره دیره// غم یار و غم یار و غم یار»
- «تو که نوشم نه‌ای نیشم چرایی// تو که یارم نه‌ای پیشم چرایی// تو که مرهم نه‌ای بر داغ ریشم// نمک پاش دل ریشم چرایی»
- «دلی دیرم ز عشقت گیجوویجه// مژه برهم زنم خونابه ریجه// دل عاشق مثال چوب تر بی// سری سوزه سری خونابه ریجه»
- «یکی برزیگری نالون در این دشت// به چشم خون‌فشان آلاله می‌کشت// همی کشت و همی گفت ای دریغا// که باید کشتن و هشتن در این دشت»
- «دلی دارم چو مرغ پا شکسته// چو کشتی بر لب دریا نشسته// همه گویند طاهر تار بنواز// صدا چون می‌دهد تار شکسته»
- « جدا از رویت ای ماه دل افروز // نه روز از شو شناسم نه شو از روز // وصالت گر مرا گردد میسر // همه روزم شود چون عید نوروز»
- « دلا غافل ز سبحانی چه حاصل // مطیع نفس و شیطانی چه حاصل // بود قدر تو افزون از ملایک // تو قدر خود نمیدانی چه حاصل»
- « هر آنکس عاشق است از جان نترسد // یقین از بند و از زندان نترسد // دل عاشق بود گرگ گرسنه // که گرگ از هی هی چوپان نترسد»
- «عـــــزیــزان مـــوســـم جوش بهــاره // چمن پر سبزه صحرا لاله زاره // دمی فرصت غنیمت دان درین فصل // که دنیـــــای دنی بی اعتباره»
