پرش به محتوا

مروت

از ویکی‌گفتاورد

مروّتیا جوانمردی منش به حسن نیت نسبت به دیگران است که مهمترین ویژگی آن « بخشش » است.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «ارزش مرد به اندازۀ همت اوست، و راستگویی او به میزان جوانمردی اش، و شجاعت او به قدر ننگی است که احساس می‌کند، و پاکدامنی او به اندازة غیرت اوست.»
  • «مرد بی مروّت زن است و عابد با طمع رهزن.»
    • سعدی گلستان،باب هشتم در آداب صحبت، بخش ۴۷
  • «جوانمردی آنست که بار خود بر خلق ننهی و آنچه داری بذل کنی.»
    • جنید بغدادیاز تذکرة الأولیاء ، عطار نیشابوری ، بخش«ذکرِ جنید بغدادی»
معنای واژهٔ
مروت
را در ویکی‌واژه ببینید.