حبیب یغمایی
ظاهر
حبیب یغمایی با تخلُّص حبیب (۱۹۰۱ خور، جندق - ۱۴ مه ۱۹۸۴، تهران) مقامدار فرهنگی، آموزگار ادبیات فارسی، پژوهشگر ادبی، روزنامهنگار و مدیر مجلهٔ برجستهٔ یغما، متنویرای کهن و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]شِکوِه
تبه کردم جوانی تا کنم خوش زندگانی را | چه سود از زندگانی چون تبه کردم جوانی را | |
به قطع رشتهٔ جان عهد بستم بارها با خود | به من آموخت گیتی سستعهدی سخت جانی را | |
کی آگه میشود از روزگار تلخ ناکامان | کسی کو گسترد هر شب بساط کامرانی را | |
به دامن خون دل از دیده افشاندن کجا داند | به ساغر آنکه میریزد شراب ارغوانی را | |
وفا و مهر کی دارد حبیبا آنکه میخواند | به اسم ابلهی رسم وفا و مهربانی را[۱] |
گفتاوردها دربارهٔ او
[ویرایش]- «برای نسل خود ما که کار مطبوعات ادبی را در سالهای اخیر شروع کردیم همیشه مجلهٔ یغما در کنار مجلهٔ راهنمای کتاب و نگین و سخن و چندین نشریهٔ دیگر، یک الگو بود و برای اینکه کار خود را در مجلهٔ کلک آغاز کنیم یکی از نشریاتی که چندین بار از شمارهٔ اول تا آخر ورق میزدم و نگاه میکردم و الهام میگرفتم مجلهٔ یغما بود و آنچه که در نهایت در یغما، در بخارا و کلک آموختیم توجه به مسألهٔ فرهنگ ملی ایران و زبان فارسی و حفظ و توسعه و گسترش آن بود که یکی از اهداف ما شد، هدفی که از حبیب یغمایی آموختیم. خودشان میگویند:”محرک بنده در انتشار مجلهٔ یغما صرفاً عشق و علاقه به زبان فارسی بود.»
- علی دهباشی، ۱۳۹۵[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۰۸۱. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.
- ↑ نقل از پریسا احدیان، «شبی با حبیب یغمایی»، سایت مجلهٔ بخارا، ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۵.