تقویم هجری شمسی
تقویم هجری شمسی (به فارسی سره: گاه‌شماری هجری خورشیدی؛ پشتو: لمریز لیږدیز کلیز) (کوتاه‌نویسی: ه. ش، ش و گه‌گاه خ) تقویم رسمی جایگزین قمری شده از سدهٔ چهاردهم ق/بیستم م. در دو کشور ایران (تصویب ۱۹۲۵، مادهٔ هفدهم قانون اساسی) و افغانستان (تصویب ۱۹۲۲، مادهٔ هجدهم قانون اساسی) است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «مبدأ تقویم کشور بر هجرت پیغمبر اکرم (ص) استوار است. مبنای کار ادارات دولتی تقویم هجری شمسی می‌باشد. روزهای جمعه، ۲۸ اسد و ۸ ثور تعطیل عمومی است. سایر رخصتی‌ها توسط قانون تنظیم می‌گردد.»
- مادهٔ هجدهم، قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان[۱]
- «مبدأ تاریخ رسمی کشور هجرت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است و تاریخ هجری شمسی و هجری قمری هر دو معتبر است، اما مبنای کار ادارات دولتی هجری شمسی است. تعطیل رسمی هفتگی روز جمعه است.»
- مادهٔ هفدهم، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران[۲]
- «حقیقت این است که اگر ما [ایرانیان] دو نوع تقویم شمسی و قمری داریم، دو نوع عید ملی و مذهبی داریم، باید همه این‌ها را نشانه دو گانگی در فرهنگ‌مان بدانیم.»
- «تقویم خورشیدی ایرانی به‌گونه‌ای تنظیم شده است که در پایان روز ۳۰ آذرماه، یعنی آخرین روز پاییز، بلندترین شب سال را سپری می‌کنیم. این درحالی است که ۳۱ خردادماه که بلندترین روز سال را دارد و با توجه به وجود روز که مبنای روشنی، گرمی، طراوت و زندگی است، مراسم بزرگداشتی ندارد.»
منابع
[ویرایش]- ↑ «قانون اساسی افغانستان/ فصل اول، ماده هجدهم». وزارت عدلیه.
- ↑ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
- ↑ «دکتر ورجاوند: خاتمی با شفافیت مشکلات را برای مردم بازگو کند». ایسنا. ۱ خرداد ۱۳۸۰.
- ↑ «محمود روح‌الامینی: یلدا را جشن و گردهمایی خانوادگی می‌توان دانست». ایسنا. ۲۸ آذر ۱۳۸۸.