پرش به محتوا

تاج‌الدوله

از ویکی‌گفتاورد

طاووس خانم شهرت‌یافته به لقب تاج‌الدوله (۱۷۹۴، اصفهان - ۱۸۸۱، نجف) شاعر و خوش‌نویس ایرانی گرجی‌تبار و چهل و دومین همسر فتحعلی شاه قاجار بود. [۱]

گفتاوردها

[ویرایش]
باد از سر کوی تو گذشتن نتواند      پیغام من دلشده را پس که رساند
تا کی به صبوری بفریبم دل خود را      دیگر دل بیچاره صبوری نتواند[۱]
****
می‌کشم بسکه ز دربان درت جور و ستم      راه آمد شدم از کوی تو مسدود بود[۱]
****
زده از دو ره صف مژه بهر قتلم      کجا یک تنی با سپاهی برآید[۱]
****
مرغی که به دام تو اسیر است      دیگر نکند هوای صحرا[۱]
****
گفت شنیده‌ام که تو شکوه کنی ز خوی من      مایل کشتنم شده ترک بهانه‌جوی من
گفتمش ای خجسته رو فصل گل است می بده      گفت که نام گل مبر در بر رنگ و بوی من
اندر سر کوی تو بسی منتظران‌اند      شاید ز ره لطف تو از خانه در آیی[۱]
****
به تاج‌الدوله چون دادم لقب شاه      گذشت از آن سرم از طارم ماه
همیشه بخت با او هست، نبود      کسی با ذات، غیر سایهٔ همراه[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ مشیر سلیمی، علی‌اکبر. «تاج‌الدوله». در زنان سخنور. ج. اول. تهران: مؤسسهٔ مطبوعاتی علمی، سال ۱۹۵۶م. ص ۱۴۰.