بیست و شش نفر و یکی
ظاهر
بیست و شش نفر و یکی یا بیست و شش مرد و یک دختر (به روسی: Двадцать шесть и одна) (به انگلیسی: Twenty-six Men and a Girl) مجموعه داستان کوتاهی از نویسنده روسی ماکسیم گورکی که برای اولینبار در سال ۱۸۹۹ منتشر شده است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «واقعیات گذشته همیشه تنها خوشیها را به همراه دارند.»[۱]
- «واقعیت گذشته هر قدر هم پرمصیبت و تلخ باشد، یادآوریش سراسر قند و عسل است و تلخی و بلا و سختیهایی که در گذشته تجربه شده در کام انسان کمرنگ میشود.»
- «آگاهی از اشتباهات گذشته، روح ایمان به آینده را در انسان میکشد و او را بیش از پیش سرگرم مزمزه کردن شیرینیهای گذشته میکند.»
- «سکوت تنها برای آنهایی که حرفشان را زدهاند و دیگر چیزی برای گفتن ندارند سهمگین است، برای آنهایی که هیچگاه چیزی برای گفتن نداشتهاند، برای آنها آسان و ساده است.»
- «اندوه خسته ما، اندوه آدمهای زنده ایست که نور آفتاب را از آنها دزدیدهاند، اندوه بردگان است.»
- «زنده ماندن و زندگی کردن وقتی که هیچ چیز دور و بر آدم عوض نمیشود خیلی دشوار است و حتی اگر بتوانی روحت را از مرگ برهانی، هر روز که میگذرد بی حرکتی پیرامون برایت سختتر و دردناک تر میشود.»
- «هر چیزی که زیبا باشد احترامش حفظ میشود، حتی نزد مردم بی تمدن.»
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ماکسیم گورکی، بیست و شش نفر و یکی، ترجمهٔ منا رفیعی، انتشارات کوله پشتی، ۱۳۸۹.