پرش به محتوا

بهزاد فراهانی

از ویکی‌گفتاورد
تو وقتی معنا پیدا می‌کنی که بتوانی یاریگر نیرویی باشی که اندیشه و خاستگاه تو را به وجود آورده‌است.

بهزاد فراهانی (۲۱ ژانویه ۱۹۴۵) (۱ بهمن ۱۳۲۳) بازیگر ایرانی است. زادهٔ اراک، دیپلم‌گرفتهٔ دبیرستان؛ از سال ۱۹۵۹م/ ۱۳۳۸ش به تئاتر، از ۱۹۷۱م/ ۱۳۵۰ش به سینما و از ۱۹۸۸م/ ۱۳۶۷ش به تلویزیون درآمد و در فیلم‌ها و سریال‌های بسیاری نقش آفرید. از فرزندانش، شقایق و گلشیفته نیز به سینما درآمده‌اند.[۱]

گفتاوردها

[ویرایش]
  • دوستان ما کاری را هنرمندانه می‌دانند که در راستای اعتقادات خودشان باشد. این اعتقادات خودشان دلیل این نیست که من هم مثل آنها فکر می‌کنم. این خط‌کشی که انجام شد، پدر ما را درآورد؛ تو یا با منی یا نباید باشی! که در هنر رسوخ کرد. کسی نمی‌تواند بگوید هنر سیاسی یا غیرسیاسی است؛ هنر، هنر است! این خط‌کشی‌ها وقتی به وجود می‌آید که می‌گویید مثل من فکر کنید.
  • تو وقتی معنا پیدا می‌کنی که بتوانی یاریگر نیرویی باشی که اندیشه و خاستگاه تو را به وجود آورده‌است. من اگر درددل مردم را نشنوم، پای درددل آنها ننشینم و با آنها قدم نزنم، نمی‌توانم از آنها بنویسم.
  • به دوستان آموخته شده‌است که ایدئولوژیک به هنر نگاه کنند. البته این مسئله بد نیست، به شرطی که تبدیل به فاشیسم نشود.
  • هنرمندی که می‌خواهد به کشور خود خوب نگاه کند، باید به سیاست به‌عنوان ابزار کارا نگاه کند. من اگر دلم برای زحمتکشان این کشور می‌سوزد، به این مسئله نیاز دارم.
  • ما در شورای نویسندگان شاگردی استاد طبری را می‌کردیم… برخوردی که کرد به من آموخت که تو حق نداری وقتی به داوری یک پدیده هنری می‌نشینی، سرکوب در ذهنت باشد. هر انسانی را در چرخه انسان‌بودن به تماشا بنشین. اگر هنرمند بود، هنرش را به چالش بگیر. چیزی که در نقد به آن رسیدیم. نقد به معنای تخریب نیست. نقد یعنی در تحلیل ما پدیده نهفته‌ای آشکار شود که هنرمند از آن استفاده کند. ما از طبری یادگرفتیم خوبی‌ها در همه هست؛ در جنگ بین اهریمن و اهورا، این‌قدر اهورا را بالا ببر تا اهریمن کنار بنشیند.
  • ما در کشوری هستیم که با خون نمی‌توانیم تغییر به وجود بیاوریم؛ باید با دوستی و آموزش تغییر ایجاد کنیم.
  • اینکه یک هنرمند فقط در خدمت تفکر حاکم باشد، من این را نفی نمی‌کنم، اما اعتقادم این است که اجازه دهید به او هنرمند نگوییم.
  • من احساس می‌کنم وظیفه جزئی از همه چیز یک هنرمند است. بداند چه کسی او را آورده و به چه می‌تواند بیندیشد. فیلسوف هم نمی‌خواهد و بالاخره الفبای بودن است.
  • من می‌گویم فقط سوسیالیسم است که می‌تواند شکاف طبقاتی را ترمیم کند. پس من همیشه یک سوسیالیست بوده‌ام و هستم.
    • ۲۷ ژوئن ۲۰۲۱/ ۶ تیر ۱۴۰۰؛ مصاحبه با روزنامهٔ «شرق»[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۳۱۹. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «روایتی دیگر از عصر چریک ها». شرق، ۶ تیر ۱۴۰۰. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۵ مه ۲۰۲۲. 

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ