اشرفی سمرقندی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۱
۲
۳
معینالدین اشرفی/اشرف سمرقندی (؟، سمرقند - ۱۱۹۴م، سمرقند) شاعر فارسیسرای خوارزمی در سدهٔ ششم هجری بود.[۱]
گفتاوردها[ویرایش]
یا رب سببی ساز که آن سرو روان را | آرد بر ما چرخ علیرغم جهان را | |
خواهم که فراوان بکشم بار جفایش | لیکن نتوانم که ز تن برده توان را | |
گر هیچ ندیدم به مراد دل خویشش | معذور بود زآنکه نبینند روان را | |
بگشاد مرا این دل خوش گشته چون دیدم | در خنده گشاده دو لب آن تنگ دهان را[۱] |
دلبستهٔ روزگار پر زرق شدن | یا شیفتهٔ بقای چون برق شدن | |
چون مردم اندک آشنا در گرداب | دستی زدنست و عاقبت غرق شدن[۱] |
ای دیدهٔ شاهی به جمالت نگران | سر بر خط فرمان تو دارند سران | |
خوش باش که در دور جهان گذران | نازد به تو شاهی چو به شاهی دگران[۱] |
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ هدایت، رضاقلیخان. «۱۷۲. اشرفی سمرقندی». در مجمع الفصحاء. ج. یکم. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۲م. ص ۳۶۹.