اسیری لاهیجی

از ویکی‌گفتاورد

شمس‌الدین، محمد بن یحیی اسیری لاهیجی (دههٔ ۱۴۳۰، لاهیجان - ۱۵۰۶، شیراز) فقیه،‌ صوفی و شاعر ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

عالم چو نقش موج به بحر وجود اوست       بود همه جهان به حقیقت نمود اوست[۱]
* * *
اگر حجاب دویی از میانه برخیزد      یقین که ناظر نور لقا توانی بود[۱]
* * *
ای بی‌خبر از حالت رندان خرابات      زین می‌نچشیدی که شدی سوی مناجات
تا مست ازین می‌نشوی باز ندانی      اسرار دل اهل دل از شطح و ز طامات[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ هدایت، رضاقلی‌خان. «اسیری لاهیجی رحمة اللهّ علیه». نصرت‌الله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۴۳. شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.