اریش ماریا رمارک

از ویکی‌گفتاورد

اریش ماریا رمارک (به آلمانی: Erich Maria Remarque) (زادهٔ ۲۲ ژوئن ۱۸۹۸-درگذشتهٔ ۲۵ سپتامبر ۱۹۷۰) نویسنده آلمانی بود.

گفتاوردها[ویرایش]

طاق نصرت[ویرایش]

  • «هیچ چیز آن قدرها ارزش ندارد که آدم آن را تا این اندازه جدی بگیرد.»[۱]
  • «آدم هیچ وقت مقاوم نمی‌شود فقط به بعضی چیزها عادت می‌کند.»
  • «هیچ مرضی به اندازه قدرت طلبی مسری نیست.»
  • «و هیچ چیز به اندازه قدرت آدم‌ها را عوض نمی‌کند.»
  • «تا زمانی که امکانی وجود دارد آدم باید دست به هر تلاشی بزند اما موقعی که دیگر کاری از دستش ساخته نیست باید همه چیز را فراموش کند.»
  • «انتظار چیزی را داشتن و دانستن آن دو چیز متفاوت است.»

وقتی برای زندگی و وقتی برای مرگ[ویرایش]

  • «دلم می‌خواست می‌خوابیدم و توی دوران دیگری بیدار می‌شدم.»[۲]
  • «به نظر می‌آمد که کارمند از استدلال منطقی اش به خود می‌بالد ولی عقل و منطق را نمی‌شد با فقدان و درد جمع کرد.»
  • «موقعیتی را که آدم نمی‌تواند حفظ کند باید رها کند. این را آدم به عنوان سرباز می‌آموزد.»
  • «وقتی آدم یک نفر را دوست دارد ترس‌های جدیدی پیدا می‌شوند که قبل از آن آدم از آنها بی‌خبر بوده…»
  • «چه قدر جدا شدن از چیزی که تا دیروز آدم خیال می‌کرد تا ابد نمی‌تواند از آن جدا شود آسان است.»

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. اریش ماریا رمارک، طاق نصرت، ترجمهٔ پرویز شهدی، انتشارات دشتستان، ۱۳۸۱.
  2. اریش ماریا رمارک، وقتی برای زندگی و وقتی برای مرگ، ترجمهٔ شریف لنکرانی، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۹۰.