آهو خردمند

آهو خردمند (۸ سپتامبر ۱۹۵۰) (۱۷ شهریور ۱۳۲۹) بازیگر ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک؛ از سال ۱۹۶۹م/ ۱۳۴۸ش به تئاتر، از ۱۹۷۳م/ ۱۳۵۲ش به سینما و از ۱۹۷۰م/ ۱۳۴۹ش به تلویزیون درآمد و نقش‌هایی گوناگونی بازی کرد. به ترجمهٔ ادبی و نقاشی نیز روی آورد.

گفتاوردها

• من واقعاً وقتی نقاشی را شروع می‌کنم خود به خود طرح‌ها می‌آیند. خیلی‌ها طرح‌هایی در ذهن دارند که آنها را می‌کشند. من بعضی اوقات آن طور کارم را انجام می‌دهم، اما نمی‌دانم ریشه اش از کجاست. مثل شعر گفتن است. یکدفعه چیزی به ذهنم می‌رسد و تمام اندوخته‌های گذشته هجوم می‌آورند به من و نتیجه اش می‌شود یک نقاشی. همان‌طور که دربارهٔ یک شاعر، این تجربه‌ها نتیجه اش می‌شود یک شعر.
• من خیلی تحت تأثیر مرگ خواهرم [نیکو] قرار گرفته و اذیت شده بودم و حالم منقلب شده بود. به طوری که ناچار شدم به روانپزشک بروم. روانکاو به من گفت شروع کن به نقاشی کردن. پرسید نقاشی می‌کنی، گفتم کارهایی از قدیم می‌کنم. گفت پس ادامه بده. من هم رفتم مقوا و گواش و وسایل نقاشی گرفتم. حتی نمی‌دانستم گواش چیست؛ یعنی نمی‌دانستم با گواش چطور باید کار کرد. اما شروع کردم.
• نقاشی هم مثل ترجمه حال خوبی است. آدم از این دنیا دور می‌شود و در دنیای دیگری غرق می‌شود. در ترجمه با آدم‌ها و شخصیت‌ها و ماجراها غرق می‌شوی و در نقاشی با رنگ‌ها. این هم همین است. گاهی صبح تا عصر کار می‌کنم و حتی آب هم نمی‌خوردم.
• زن در سینمای ما از سی سالگی به بالا مادر، مادربزرگ، پای بساط سماور، در حال آب دادن به گل یا در حال نصیحت است. غیر از این هم نیست. همین است دیگر…
• ترجمه برای من، درست مثل نقاشی است. من خودم را مترجم نمی‌دانم، همان‌طور که خودم را نقاش نمی‌دانم. همان چیزی را که می‌خوانم و دوست دارم، ترجمه می‌کنم تا دیگران هم بخوانند و لذت ببرند.
  • ۲۲ آوریل ۲۰۱۵/ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۴، مصاحبه با «جام جم»

نوشتارهای وابسته

• محمود استادمحمد