آغابیگم آغا دختر ابراهیم خلیل جوانشیر با لقب آغاباجی (۱۷۸۰، خانباغی - ۱۸۲۹، قم) شاعر و نویسندهٔ آذربایجانی - ایرانی و از همسران فتحعلی شاه قاجار بود.[۱]
* * *
خرم آنکو به سر کوی تو جایی دارد | |
که سر کوی تو خوش آبوهوایی دارد |
به سفر رفت و دلم شد جرس ناقهٔ او | |
رسم این است که هر ناقه درایی دارد[۱] |
* * *
سوختم از آتش غم ناصحا تا کی ز منع | |
میزنی بر آتشم دامن برو خاموش باش[۱] |
* * *
تا حشر نویسند اگر، مینشود طی | |
نه دفتر حسن تو، نه طومار فراقم[۱] |
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ مشیر سلیمی، علیاکبر. «آغاباجی». در زنان سخنور. ج. اول. تهران: مؤسسهٔ مطبوعاتی علمی، سال ۱۹۵۶م. ص ۶.