گی دو موپاسان
انری رنه آلبر گی دو موپاسان (زادهٔ ۵ اوت ۱۸۵۰ – درگذشتهٔ ۶ ژوئیهٔ ۱۸۹۳) نویسنده فرانسوی است. او تحت تأثیر ویکتور هوگو نخست اشعاری عاشقانه سرود. بعدها با لویی بویه و گوستاو فلوبر آشنا شد و همراه آنها به بررسی آثار بالزاک پرداخت و پس از آن به شکل جدی به نویسندگی روی آورد.
دارای منبع
[ویرایش]- «انسان فرزند محیط و جامعه است که در آن نشو و نما و پرورش یافته‌است.»
- «تنها یک چیز خوب در زندگی وجود دارد، که آن هم عشق است؛ و چقدر در مورد آن دچار سوءتفاهم می‌شوید! با آن مثل یک رسم دینی جدی یا چیز قابل خریدی مثل یک لباس برخورد کرده و چقدر آنرا خراب می‌کنید!»
- عشق سالهای دور
- «افراد سالمی که افکار بزرگ دارند هرگز نابغه حساب نمی‌شوند، در حالی که این صفت اعجاب آور با گشاده‌دستی به مغزهایی که اغلب حقیر و اندکی دیوانه اند نسبت داده می‌شوند.»
- "The Englishman of Etretat"
- «عشق همیشه عشق است، به جایی که ممکن است وارد می‌شود. قلبی که با نزدیک شدن شما بتپد، چشمی که با دور شدن شما گریه کند چیزهای خیلی کمیاب، خیلی شیرین، خیلی با ارزشی هستند که هرگز نباید تحقیر شوند.»
- دوشیزه هریت
- «ما همیشه زیر بار رسوم قدیمی و نفرت‌انگیز اجداد وحشی ما ن زندگی می‌کنیم .»
- «نظامی‌ها بلای جان مردم دنیا هستند.»
- «از آنجایی که دولت‌ها به خود حق می‌دهند که مردمشان را بکشند، تعجب آور نیست اگر گاهی اوقات مردم هم به خود حق کشتن آنها را بدهند.»
- «هر دولتی وظیفه دارد مثل کاپیتانی که از صدمه دیدن کشتی جلوگیری می‌کند مانع جنگ شود.»
- روی آب
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |