«برای هر کس که به راه تازه‌ای می‌رود خطر گمراهی هست، فقط آنان که به جای خود ایستاده‌اند هرگز گمراه نمی‌شوند.» شعر نو: مجلهٔ سخن، دورهٔ اول، شمارهٔ نهم و دهم (تیر ۱۳۲۳) ص ۴۶۱–۴۶۵
«من هرگاه چهرهٔ نجیب و مهرانگیز یک افغانی را می‌بینم و آهنگ دلنشین فارسی او را می‌شنوم میل دارم که سر به زیر بیندازم. گویا در نگاه پرمحبتش گله‌ای هست و به زبان حال می‌گوید: «برادر عزیز، مرا کم می‌شناسی و کم دوست داری»» همسایگان ناشناس: مجلهٔ سخن، دورهٔ چهارم، شمارهٔ پنجم (فروردین ۱۳۳۲)، ص ۳۴۹–۳۵۹
