بهاءالدین پازارگاد: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[ |
'''[[w:بهاءالدین پازارگاد|بهاءالدین حسامزاده]]''' شهرتیافته به '''پازارگاد''' ([[w:۱۸۹۹ (میلادی)|۱۸۹۹]]، [[شیراز]] - [[w:۲۲ مارس|۲۲ مارس]] [[w:۱۹۹۰ (میلادی)|۱۹۹۰]]، [[تهران]]) آموزگار، مقامدار گوناگون، جامعهشناس، پژوهشگر، [[روزنامهنگاری|روزنامهنگار]]، مؤلف و [[شاعر]] [[ایرانی]] بود.<ref name="سخنوران نامی معاصر ایران">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=برقعی|نام= محمدباقر|پیوند نویسنده=w:سید محمدباقر برقعی|عنوان =سخنوران نامی معاصر ایران|جلد =دوم|سال =چاپ ۱۳۷۳|ناشر=نشر خرم|شابک =۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴| صفحه =ص۷۱۴}}</ref> |
||
== گفتاوردها == |
== گفتاوردها == |
||
* «اسلحهٔ ازمنه قدیم شمشیر و تیر و کمان بوده و [[چنگیزخان|چنگیز]] و تیمور و آتیلا که به خونخواری مشهور و مظهر مقاومت و آدمکشی شمرده میشدند هیچگاه نمیتوانستند کشتاری از بشر که امروز در ظرف چند ثانیه انجام میگیرد در تمام ساعات عمر خود انجام دهند.» |
* «اسلحهٔ ازمنه قدیم شمشیر و تیر و کمان بوده و [[چنگیزخان|چنگیز]] و تیمور و آتیلا که به خونخواری مشهور و مظهر مقاومت و آدمکشی شمرده میشدند هیچگاه نمیتوانستند کشتاری از بشر که امروز در ظرف چند ثانیه انجام میگیرد در تمام ساعات عمر خود انجام دهند.» |
||
** ''«بلای جنگ»''، ۱۳۳۲<ref>بهاءالدین پازارگاد، «بلای جنگ: هزینه و ارزش جنگها ۱»، مجلهٔ مهر، شمارهٔ ۵، سال نهم، ۱۳۳۲، صفحهٔ ۱۸۱.</ref> |
** ''«بلای جنگ»''، ۱۳۳۲<ref>بهاءالدین پازارگاد، «بلای جنگ: هزینه و ارزش جنگها ۱»، مجلهٔ مهر، شمارهٔ ۵، سال نهم، ۱۳۳۲، صفحهٔ ۱۸۱.</ref> |
||
<center>'''پریشاننامه'''</center> |
|||
{{شعر}} |
|||
{{ب|حالم چو زلف یار پریشان است|روزم سیه چو شام غریبان است}} |
|||
{{ب|شوخی ربود عقل و دل و دینم|شوخی که دشمن تن و هم جان است}} |
|||
{{ب|دل در برابر خم ابرویش|گوی فتاده در خم چوگان است}} |
|||
{{ب|چشمش مگوی نرگس جادوی است|زلفش مگوی آفت ایمان است<ref name="سخنوران نامی معاصر ایران" />}} |
|||
{{پایان شعر}} |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{ویکیپدیا}} |
{{ویکیپدیا}} |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
{{ناتمام}} |
|||
{{ترتیبپیشفرض:پازارگاد، بهاءالدین}} |
{{ترتیبپیشفرض:پازارگاد، بهاءالدین}} |
||
[[رده:اهالی ایران]] |
[[رده:اهالی ایران]] |
||
[[رده:اهالی شیراز]] |
|||
[[رده:جامعهشناسان ایرانی]] |
[[رده:جامعهشناسان ایرانی]] |
||
[[رده:روزنامهنگاران]] |
[[رده:روزنامهنگاران ایرانی]] |
||
[[رده:شاعران ایرانی]] |
[[رده:شاعران ایرانی]] |
||
[[رده:پژوهشگران ایرانی]] |
|||
[[رده:درگذشتگان ۱۹۶۹]] |
[[رده:درگذشتگان ۱۹۶۹]] |
نسخهٔ ۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۱۸
بهاءالدین حسامزاده شهرتیافته به پازارگاد (۱۸۹۹، شیراز - ۲۲ مارس ۱۹۹۰، تهران) آموزگار، مقامدار گوناگون، جامعهشناس، پژوهشگر، روزنامهنگار، مؤلف و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
- «اسلحهٔ ازمنه قدیم شمشیر و تیر و کمان بوده و چنگیز و تیمور و آتیلا که به خونخواری مشهور و مظهر مقاومت و آدمکشی شمرده میشدند هیچگاه نمیتوانستند کشتاری از بشر که امروز در ظرف چند ثانیه انجام میگیرد در تمام ساعات عمر خود انجام دهند.»
- «بلای جنگ»، ۱۳۳۲[۲]
حالم چو زلف یار پریشان است | روزم سیه چو شام غریبان است | |
شوخی ربود عقل و دل و دینم | شوخی که دشمن تن و هم جان است | |
دل در برابر خم ابرویش | گوی فتاده در خم چوگان است | |
چشمش مگوی نرگس جادوی است | زلفش مگوی آفت ایمان است[۱] |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۷۱۴. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.
- ↑ بهاءالدین پازارگاد، «بلای جنگ: هزینه و ارزش جنگها ۱»، مجلهٔ مهر، شمارهٔ ۵، سال نهم، ۱۳۳۲، صفحهٔ ۱۸۱.