ویلیام سارویان
ویلیام سارویان (۳۱ اوت ۱۹۰۸ – ۱۸ مه ۱۹۸۱) نویسندهٔ آمریکایی ارمنی‌تبار بود.
دارای منبع
[ویرایش]- «چیزی نگفتیم؛ بخاطر اینکه چیزهای بس فراوانی برای گفتن بود اما زبانی برای گفتن‌اش نبود.»
- درخت انار
- «چه غریبانه و احمقانه‌است یک نویسندهٔ ارمنی بودن در آمریکا.»
- نویسندگان ارمنی
- «بی‌توجهی به این نکته که دنیای ما از شکست، نفرت، پشیمانی و ترس عذاب کشیده، غیرممکن است.»
- نامه به رابرت ای. شروود (۱۹۴۶)
- «بعدازظهر یکی از روزها در این دنیا، مرگی ملول خواهد آمد و درونت لانه خواهد کرد و آنگاه که برخیزی که راه بروی، چون مرگ، ملول خواهی بود؛ اما اگر خوش‌شانس باشی، این باعث می‌شود که بیشتر لذت ببری و عمیق‌تر عشق بورزی.»
- بعدازظهر یکی از روزها در این دنیا (۱۹۴۶)
- «نوزادانی که هنوز زبانی برای صحبت کردن به ایشان آموخته نشده، تنها نسل زمین‌اند، نسلِ انسان؛ همهٔ چیزهای دیگر تظاهر است، آنچه تمدن می‌خوانیم یا آنچه کینه، ترس و هوس قدرت می‌شماریم‌اش.»
- «من زندگی را به شکل یک زندگی در یک دوران می‌بینم، [که] میلیون‌ها نفر در سراسر زمین همزمان [آن را می‌زیند].»
- «من باوری به نژادها ندارم.»
- «این منم در غرب دور، در سانفرانسیسکو، در اتاقی کوچک در خیابان کارل، که نامه‌ای به مردمان عادی می‌نویسم و [در آن] چیزهایی را به ایشان به زبانی ساده می‌گویم که خودشان می‌دانند.»
- هفتاد هزار آسوری (۱۹۳۴)
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |