مهربانی و نیکوکاری
مهربانی و نیکوکاری (احسان) به مجموعه اعمال و رفتاری گفته می‌شود که حاکی از ایثار، مدارا، قدرشناسی و احترام به دیگران است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «آدمی هر چند ثروثمند باشد، از خویشاوندان بی نیاز نیست تا با دست و زبان از او دفاع کنند، چرا که خویشاوندان وی از همه بدو نزدیکترند و جانب او را بهتر فراهم آورند، و به هنگام رسیدن بلا از دیگران مهربان ترند، و نام نیکی که خدا از آدمی میان مردمان بر جای گذارد، بهتر از میراثی است که دیگری بردارد».
- علی بن ابی‌طالب نهج البلاغه، خطبه، ۲۳
- «احسان، زکاتِ نعمت ها؛ شفاعت، زکاتِ مقام؛ بیماری‌ها، زکاتِ بدن‌ها؛ و بخشش، زکاتِ پیروزی است. آنچه زکاتش داده شود از نابودی در امان است.»
- «من به سه دسته رحم می‌کنم و سزاوار است که دیگران نیز به آنان رحم کنند: عزیزی که ذلیل شده، توانگری که نیازمند شده، و دانشمندی که اهلش و نادانان او را کوچک و خوار بشمارند.»
- «با هر کس روی زمین است مهربان باش تا آن کس در آسمان‌هاست با تو مهربان باشد.»
- محمد بن عبدالله روضة المتقين ، ج 2
- «در هیچ جا و هیچ زمان دشمن نمی‌تواند بر محبت غلبه کند.»
- «نیکی همه چیز را مغلوب می‌کند.»
- «کینه و تنفر را به کسانی بسپارید که نمی‌توانند دیگران را دوست بدارند.»
- «بزرگ‌ترین لذت برای من آن بوده است که در خفا کاری نیک انجام بدهم و تصادفا نیکی من مکشوف گردد.»
- «مهربانی بدون توجه به سن، ملیت و مذهب یک زبان جهانی است.»