جک کرواک
جک کرواک (به انگلیسی: Jack Kerouac) نام اصلی ژان-لوئی کرواک (به فرانسوی: Jean-Louis Kerouac) (زادهٔ ۱۲ مارس ۱۹۲۲، لوول، ماساچوست -درگذشتهٔ ۲۱ اکتبر ۱۹۶۹، سن پترزبورگ، فلوریدا) رمان‌نویس و شاعر آمریکایی فرانسوی‌تبار بود.
گفتاوردها
[ویرایش]ولگردهای دارما
[ویرایش]- «چه اهمیتی داشت که آن چوب تراش‌هی تنباکوجوی دم در فروشگاه سر راه، دربارهٔ نامتعارفی فانی من چه می‌گویند، وقتی همه‌مان طعمهٔ گور می‌شدیم، به هر حال.»[۱]
- «آدمی که در طبیعت وحش مهربانی را تمرین می‌کند، به جذبهٔ همهٔ معابد دنیا می‌ارزد.»
- «من بیرون از اینجا در جست و جوی ملکوت‌ام و ملکوت اینجاست، ملکوت تنها همین جهان مفلوک و بیچاره است. آه اگر می‌توانستم درک کنم.»
- «با خودم فکر کردم: آره آدم برای همچین عمر کوتاهی تاوان سنگینی می‌ده…»
- «تو یه جای ناراحت ولی آزاد خوابیدن، بهتر از خوابیدن تو یه جای راحت بدون آزادیه»
- «سکوت نعره ایی پرشور بود»
- «من فکر می‌کنم مرگ پاداش ماست.»
- «اون قدر چرخ زدم که سرگیجه گرفتم. فکر کردم دارم به رؤیایی ژرف سقوط می‌کنم، اون هم درست از فراز یه پرتگاه. اوه، پس دختری که عاشقشم کجاست؟ به این فکر کردم و به دورتادورم نگاهی انداختم، به همون شکلی که به همه جای جهان کوچیک زیر پام نگاه کرده بودم؛ و در برابر چشم هام، لاشهٔ بزرگ و بکر و باد کردهٔ قارهٔ آمریکایی من آروم گرفته بود. جایی اون دور دورها، نیویورک افسرده و دیوونه داشت ابری قهوه ای و غبارآلود از بخار رو به هوا می‌فرستاد. چیزی قهوه ای و مقدس دوروبر شرق رو فرا گرفته، و کالیفرنیا مثل طناب‌های پر از رخت و لباس، سفیده و کله ش پوک پوکه. حداقل من اون موقع، همچین تصوری ازش داشتم.»
منابع
[ویرایش]
- ↑ جک کرواک، ولگردهای دارما، ترجمهٔ فرید مقدمی، نشر روزنه، ۱۳۹۲.