گوشماهی
ظاهر
گوش ماهی در شعر فارسی
[ویرایش]- «من و گوشه کهتر از گوش ماهی // که گیتی چو دریا مشوش فتادهاست.»
- «یک گوش ماهیی بده از می که حاضرند // دریاکشان ره زده عطشان صبحگاه.»
- «باده به گوش ماهیی بیش مده که در جهان // هیچ نهنگ بحرکش نیست سزای صبحدم..»
- «مرا یک گوش ماهی بس کند جای // دهان مار چون سازم نشیمن.»
- «چنان تنگی در او از جوش ماهی // که نبود جای دُر در گوش ماهی.»
- «شد از موج آن بیکران بحر قیر // پر از گوش ماهی هزار آبگیر.»
- ملاعبداللّه هاتفی (از آنندراج)
پیوند به بیرون
[ویرایش]این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکیگفتاورد کمک کنید. |