پرش به محتوا

کمال حزباوی

از ویکی‌گفتاورد

کمال حزباوی (۱۳۵۶ –۱۹۷۸م) یکی از پدیدآورندگان شعرجنبش شعر سپید عربی در ایران؛ فیلسوف، الهی‌دان، ژورنالیست وشاعر عرب ایرانی است.

گفتاوردها

[ویرایش]
زیباترین دوران جوانی، دورانی بود که شعر زندگی مرا در بر گرفته؛ شعر برای من در آن سال‌ها معرفت بود، و حقیقت شعر همین است. شعر درک و احساس و عاطفه انسان نسبت به خود و جامعه و هر اتفاقی که در زندگی انسان رخ می‌دهد و زبانی غیر علمی و عقلانی می‌طلبد، هر چند گاهی احساس و درک، خود مرحله ای از دانش است. کما اینکه ابن سینا این را می‌گفت. اما شاعر فقط با معرفت شعر می‌سراید! معرفت یعنی اینکه هیچ انتزاعی از هیچ چیزی ندارم! و تنها روح من سرین معانی‌ای خیال‌انگیز، زیبا، نغز.. در عشق، دوستی..؛ معانی‌ای خیال‌انگیز غمناک، حزن آور.. به هنگام جدایی، فراق معشوق.. به من روی می‌آورند و من آنها را می‌نویسم؛ پس تفکر شعر نیست! شعر نه با تفکر! نه با دستور زبان و فرمان به وجود نمی‌آید؛ تقکر معنا را صورت‌بندی می‌کند، ایجاد نمی‌کند! کاش شاعر می‌ماندم و منطق‌گرا نمی‌شدم!

.[۱]

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. جمال نصاری، قصیده النثر العربیه فی ایران: 209، انتشارات هرمنوتیک، آبادان، چاپ اول – ۱۳۹۴خورشیدی. بخشی از گفتارهای آمده در بیوگرافی شاعر کمال حزباوی.