کمال حزباوی

کمال حزباوی (۱۳۵۶ –۱۹۷۸م) یکی از شاعران جنبش شعر سپید عربی در ایران است.

گفتاوردها

زیباترین دوران جوانی، دورانی بود که شعر زندگی مرا در بر گرفته؛ شعر برای من در آن سال‌ها معرفت بود، و حقیقت شعر همین است. شعر درک و احساس و عاطفه انسان نسبت به خود و جامعه و هر اتفاقی که در زندگی انسان رخ می‌دهد و زبانی غیر علمی و عقلانی می‌طلبد، هر چند گاهی احساس و درک، خود مرحله ای از دانش است. کما اینکه ابن سینا این را می‌گفت. اما شاعر فقط با معرفت شعر می‌سراید! معرفت یعنی اینکه هیچ انتزاعی از هیچ چیزی ندارم! و تنها روح من سرین معانی‌ای خیال‌انگیز، زیبا، نغز.. در عشق، دوستی..؛ معانی‌ای خیال‌انگیز غمناک، حزن آور.. به هنگام جدایی، فراق معشوق.. به من روی می‌آورند و من آنها را می‌نویسم؛ پس تفکر شعر نیست! شعر نه با تفکر! نه با دستور زبان و فرمان به وجود نمی‌آید؛ تقکر معنا را صورت‌بندی می‌کند، ایجاد نمی‌کند! کاش شاعر می‌ماندم و منطق‌گرا نمی‌شدم!

.