ژنویو بریزاک

از ویکی‌گفتاورد
« من پی به اصلی برده‌ام که هر فردی را که هدف یک رژیم تمامیت‌خواه است، نجات می‌دهد، هر که باشد. برای زنده ماندن، باید نه مطیع بود، نه نافرمانی کرد، باید مکر داشت. باید دور زد.» (افسونگران، 2022)

ژُنِویِو بریزاک (به فرانسوی: Geneviève Brisac) (زاده ۱۸ اکتبر ۱۹۵۱ در پاریس) نویسنده زن فرانسوی قرن بیستم است.

گفتاوردها[ویرایش]

افسونگران[ویرایش]

  • «صحبتم را ادامه دادم:- تصورش را بکن، قضیه ساده است، انبوهی کارمند که کم‌وبیش صلاحیت و انگیزه لازم را ندارند و اغلب موقتی‌اند. آن‌ها برای توجیه بی‌تفاوتی‌شان نسبت به کار می‌گویند که کسی ناجی زندگی‌ها نیست. آ‌ن‌ها، چه مرد چه زن، ناچارند دست به سینه کار کنند تا بتوانند اعتماد رئیسان رده‌پایین خود را جلب کنند، تا بعد این رئیسان رده‌پایین به‌نوبۀ خود بتوانند اعتماد رئیسان رده‌بالای خود را جلب کنند. در جهانی که تهدید بی‌اهمیتی هر روز قوت بیشتری می‌گیرد، باید تصویری اطمینان‌بخش از خود به رئیسان منعکس کرد، تصویری بزرگ‌تر از تصویر واقعی. دست به سینه کار کردن آیینۀ بزرگ‌نمایی است که خیال کارفرما را آسوده می‌کند و به او احساس موجودیت می‌دهد. فقط اعداد و ارقام اطمینان‌بخش‌اند. و در این مدت، همیشه باید جدول‌های اِکسل بیشتری پر شوند، همیشه پرونده‌های بیشتری تشکیل شوند، همیشه کنترل بیشتری بر بخش‌های میانجی مالی و فروش صورت گیرد، ضمانت‌نامه‌های بیشتری گرفته شود و تا ابد ایمیل‌های بیشتری ردوبدل شود. همیشه کلافگی بیشتر از دریافت خیل عظیمی از ایمیل‌ها، از پیام‌های یک‌طرفه که از هر طرف می‌رسند، خوشایند یا ناخوشایند، بی‌آنکه کسی بداند با چه لحنی آن‌ها را بخواند. به نظرت، زندگی از طریق تبادل ایمیل همه‌جا متداول است؟ همه‌چیز انتزاعی است، جز اعداد و ارقام، جز قدرت. کسی ناجی زندگی‌ها نیست. مشاغل مزخرف، چه حرف درستی. چه حرف زشتی.»[۱]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. بریزاک، ژنویو، افسونگران (رمان)، ترجمۀ محمدجواد کمالی، تهران، نشر قطره، 1402؛ ، ص 140.[۱]،