پرش به محتوا

پیمان سلطانی

از ویکی‌گفتاورد

پیمان سلطانی (۱۷ ژانویه ۱۹۷۱، کرمان) موسیقیدان، نوازنده و رهبر ارکستر ایرانی است.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «همین که من با شخص دیگری همانند نیستم، هویت من را می‌سازد. در واقع فردیّتِ من، هویتم است.»
  • «هویت من انبوهی از مؤلفه‌هاست که تنها به اطلاعات اداره ثبت احوال مربوط نمی‌شود. انسان‌های تراریخته هم به سبب تفاوت در زمان تولدشان یکسان نیستند. من با بسیاری از مردم در یک آیین، یک باور دینی، یک زبان، یک شغل، یک محیط اجتماعی و فهرست بی‌شمار دیگری مشترک هستم. این عناصر می‌توانند شخصیت من را تشکیل دهند؛ اما اغلب آنها اکتسابی‌اند. در هر صورت، غنای من را همین یکتایی‌ام می‌سازد.»
  • «شاید هم، وطن آدمی در قلب کسانی است که دوست‌شان می‌داریم.»
  • «هویت من را پارادوکس‌های بنیادی فرهنگ زیستی‌ام می‌سازند. زبان فارسی هویت مشترک مردم من نیست؛ چراکه هرکس با افکار متفاوت خودش با آن سخن می‌گوید و میان هرکدام از آنها قرن‌ها فاصله است.»
  • «من زبان فارسی را در کنار تمامی زبان‌های اقوام ایرانی می‌پذیرم.»
  • «من به دنبال یک مبارزه برای دستیابی به هویت انسانی‌ام.»
  • «هنرمند تا زمانی که منابع اجتماعی قدرت را نشناسد، نمی‌تواند به مرکز قدرت نزدیک شود و تضادهای‌های جامعه‌اش را بشناسد.»
  • «ایران امروز پر از تناقض است… همه ما متخصص مخفی‌نگه‌داشتن خودمان شده‌ایم و همیشه نگرانی آشکارشدن را داریم … .»
  • «غالباً، ذات هویت را وطن‌دوستی، وفاداری به سنت و تجدد و زبان می‌دانند اما به نظر من سواد عاطفی، تساهل و بازبودن ایرانی، مدنیت و تمدن ارجح بر این موارد است.»
  • «من موسیقی را خارج از ایدئولوژی دنبال می‌کنم.»
  • «حقیقت زن معاصر ایرانی این است که دیگر عاشق نیست، قهرمان نیست و سرنوشت را نمی‌تواند عوض کند، در واقع از آن زن باشکوه اساطیری فاصله گرفته است.»
  • «به نظر من در دوران جنگ، زنان قهرمان هستند، نه مردان، چراکه زنان، مردان را برای رفتن به جنگ نهیب دادند و پشت آنها ایستادند. من قهرمان جنگ را، مادر سرباز جان باخته می‌دانم.»
    • مصاحبه با روزنامهٔ شرق؛ چاپ ۲۳ اوت ۲۰۱۳ / ۴ مرداد ۱۳۹۶ [۱]

منابع

[ویرایش]