حسین پژمان بختیاری

از ویکی‌گفتاورد
(تغییرمسیر از پژمان بختياري)

حسین پژمان بختیاری (۱۹۰۰، تهران - ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۴) شاعر و مترجم ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

اگر ایران به جز ویران‌سرا نیست      من این ویران‌سرا را دوست دارم.
اگر تاریخِ ما افسانه‌رنگ است      من این افسانه‌ها را دوست دارم.
نوایِ نایِ ما گر جان‌گداز است      من این نای و نوا را دوست دارم.
اگر آب و هوایَش دل‌نشین نیست      من این آب و هوا را دوست دارم.
به شوقِ خارِ صحراهایِ خشکَش      من این فرسوده‌پا را دوست دارم.
من این دل‌کش زمین را خواهم از جان      من این روشن‌سما را دوست دارم.
اگر بر من ز ایرانی رود زور،      من این زورآزما را دوست دارم.
اگر آلوده‌دامانید، اگر پاک      من ای مردم، شما را دوست دارم.


در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد      کس جای در این خانه ویرانه ندارد
دل را به کف هر که دهم باز پس آرد      کس تاب نگهداری دیوانه ندارد
در بزم جهان جز دل حسرت کش مانیست      آن شمع که می‌سوزد و پروانه ندارد
دل خانه عشقست خدا را به که گویم      کارایشی از عشق کس این خانه ندارد
گفتم مه من! از چه تو در دام نیفتی      گفتا چه کنم دام شما دانه ندارد
در انجمن عقل فروشان ننهم پای      دیوانه سر صحبت فرزانه ندارد
تا چند کنی قصه اسکندر و دارا      ده روزه عمر این همه افسانه ندارد

وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۷۹۸. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.