پرش به محتوا

پله آخر

از ویکی‌گفتاورد

پله آخر دومین ساخته بلند علی مصفا در مقام کارگردانی پس از سیمای زنی در دوردست است. فیلم با هزینه شخصی خود وی ساخته شده و از فیلم‌های مستقل در سینمای ایران محسوب می‌شود.

گفتگوها

[ویرایش]
دکتر: یادته یه سال توو تفرش «خسرو» اومد مرخصی خونهٔ مامان جون ؟... صب اون روزی که می‌خواست برگرده پادگان تو بهش گفتی: یه وقت گوله نخوری بمیری !... همونجا آرزو کردم کاشکی خسرو بمیره !... گاهی وقتا فک می‌کنم کاشکی منم اونشب اونقدر زیر بارون وایمیستادم تا بمیرم!
لیلی: شبیه آخر داستان من شد که واسه خسرو تعریف کرده بودم… آخر داستان منم تو می‌مردی… از عشق من!
دکتر: یه چیزی هست که باید بهت بگم لیلی…
لیلی: خدافظ…

خسرو

[ویرایش]
  • بعد از مردنم، تا یک روز یا بیش‌تر، ناخن‌هام هنوز رشد می‌کنن… و موهام… و ریشم… انگار از مرگ من بی‌خبرند…

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
پله آخر
دارد.

پله آخر در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم‌ها (IMDb)