پرش به محتوا

پرویز خائفی

از ویکی‌گفتاورد

پرویز خائفی (۷ دسامبر ۱۹۳۶ – ۱۵ مه ۲۰۱۹) (۱۶ آذر ۱۳۱۵ – ۲۵ شهریور ۱۳۹۸) دانشگاهی، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها

[ویرایش]
شکسته‌ام
دروغ بود کنار تو، بی‌تو، خوش بودن      دریغ بود که با این دروغ، آسودن
دلی که با دل تو می‌طپید خاموش است      چگونه با تو توان بود و بی‌تو هم بودن
چنین که عمر می‌گذرد چیست، چیست جز این      به تازیانهٔ تن، جان خسته، فرسودن
سحر کجاست؟ خیالی خطا، یقین این است      شبی همیشه و راهی همیشه پیمودن
خلوص خلسهٔ یاد تو، یار تنهایی‌ست      مباد پاکی غم را به شادی آلودن
زلال آینهٔ چشم من ز گریه شکست      به هرزه ماهی و سالی به سالی افزودن
شکسته‌ام چون صدا در پیام تنهایی      خوشا دوباره خروشیدن و صدا بودن
چه غربتی است غریبانه روزگاری را      کنار عمر نشستن، چو عمر فرسودن[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۲۳۷. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.