پرویز خائف
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
پرویز خائف/ی (۱۹۳۶، شیراز) دانشگاهی، روزنامهنگار و شاعر ایرانی است.[۱]
گفتاوردها[ویرایش]
دروغ بود کنار تو، بیتو، خوش بودن | دریغ بود که با این دروغ، آسودن | |
دلی که با دل تو میطپید خاموش است | چگونه با تو توان بود و بیتو هم بودن | |
چنین که عمر میگذرد چیست، چیست جز این | به تازیانهٔ تن، جان خسته، فرسودن | |
سحر کجاست؟ خیالی خطا، یقین این است | شبی همیشه و راهی همیشه پیمودن | |
خلوص خلسهٔ یاد تو، یار تنهاییست | مباد پاکی غم را به شادی آلودن | |
زلال آینهٔ چشم من ز گریه شکست | به هرزه ماهی و سالی به سالی افزودن | |
شکستهام چون صدا در پیام تنهایی | خوشا دوباره خروشیدن و صدا بودن | |
چه غربتی است غریبانه روزگاری را | کنار عمر نشستن، چو عمر فرسودن[۱] |
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۲۳۷. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.