ویکی‌گفتاورد:نقل‌قول روز/مه

از ویکی‌گفتاورد

مه ۲۰۰۷[ویرایش]

  • «نمی‌دانم چه سری در هنرمندان واقعی وجود دارد که هیچ‌کدام به دنیا روی خوش نشان نمی‌دهند.» بتهوفن ۳۱
  • «من به ارزش سکوت کاملأ پی‌برده‌ام و حاضرم روزانه ساعت‌ها در وصف آن صحبت کنم.» برنارد شاو ۳۰
  • «جنگ‌جویان و کشیشان هیچ‌کدام در تأمین معاش کشور، مفید واقع نمی‌شوند.» یوهان گوتفرید هردر ۲۸
  • «مغز ابلهان علم را به اوهام، فلسفه را به بلاهت و هنر را به فضل‌فروشی مبدل می‌کند.» برنارد شاو ۲۷
  • «میانجی مانند کسی است که به تمساح غذا می‌دهد و امیدوار است آخرین کسی باشد که طعمه او می‌شود.» وینستون چرچیل ۲۶
  • «مردی که در نبرد زندگی می‌خندد قابل ستایش است.» برنارد شاو ۲۵
  • «آن‌چه به خویشتن روا نداری به دیگران روا مشمار.» بزرگمهر ۲۴
  • «فضیلت، پرهیز از رذیلت نیست بلکه بی‌میلی نسبت به آن است.» برنارد شاو ۲۲
  • «آن‌چه هستید شما را بهتر معرفی می‌کند تا آن‌چه می‌گویید.» بزرگمهر ۲۱
  • «هنر و دانش، برگزیده‌ترین و بزرگوارترین مردم را به هم مربوط می‌سازد.» بتهوفن ۲۰
  • «جنگ، قانون ابدی زندگی است و صلح، راحت‌باش میان دو جنگ.» فریدریش نیچه ۱۹
  • «هنر من باید در خدمت سعادت بی‌چارگان قرار گیرد.» بتهوفن ۱۸
  • «جنگی هرچند زورمند بود از حیلت مستغنی نگردد.» بزرگمهر ۱۷
  • «موسیقی از فکر تراوش می‌کند و به دل می‌نشیند.» بتهوفن ۱۶
  • «بخیل برای ثروت خود نگهبان است و برای وارث انباردار.» بزرگمهر ۱۴
  • «نادان‌ترین افراد کسانی هستند که به مصلحت دیگران ازدواج می‌کنند.» آرتور شوپنهاور ۱۳
  • «مردان بزرگ مانند عقاب هستند و آشیانه خود را روی قلهٔ بلند تنهایی می‌سازند.» آرتور شوپنهاور ۱۱
  • «آن دیو بود نه آدمی‌زاد// کز اندُه دیگران شود شاد» امیر خسرو ۱۰
  • «مرد باید که بوی داند برد// ورنه عالم پر از نسیم صباست» ناشناس ۸
  • «اگر بقراط جولاهی نداند// نیفزاید از او بر قدر جولاه» سعدی ۷
  • «زمان ناخوشی را به حساب عمر نشمرید.» افلاطون ۶
  • «ثروتمندان، طلا را بر شایستگی ترجیح می‌دهند.» ژان ژاک روسو ۵
  • «همیشه و همه‌جا کوچک‌ترها باید تاوان حماقت و نادانی بزرگترها را بدهند.» ژان دو لافونتن ۴
  • «من می‌خواهم گریبان سرنوشت را بگیرم، او نمی‌تواند سرم را در برابر زندگی خم کند.» بتهوفن ۳
  • «دزد مال اغنیا را، پولدار مال فقرا را می‌دزدد.» برنارد شاو ۲
  • «ما به ندرت در باره آن‌چه که داریم، فکر می‌کنیم، در حالی‌که پیوسته در اندیشه چیزهایی هستیم که نداریم.» آرتور شوپنهاور ۱