ویکتور پلوین

از ویکی‌گفتاورد

ویکتور پلوین (به انگلیسی: Olegovich Pelevin) (زادهٔ ۲۲ نوامبر ۱۹۶۲ در روسیه) نویسنده روس تبار است.

گفتاوردها[ویرایش]

نیکا[ویرایش]

  • «هر حکمی دژخیم مناسب خود را پیدا می‌کند و هر یک از ما شریک کشتارهای جمعی هستیم. در این جهان همه وبز در هم تنیده شده و نمی‌توان روابط علت و معلولی را بازسازی کرد. چه کسی می‌داند، شاید هنگامی که ما در مترو جای مان را به فلان پیرزن بدذات می‌دهیم، در حقیقت کودکان زنگبار را به گرسنگی محکوم می‌کنیم. دامنهٔ بصیرت و مسیولیت ما بسیار محدود است و همهٔ علل و دلایل در نهایت ناشناخته‌ها فرومی‌روند و به زمان آفرینش جهان برمی گردند.»[۱]
  • «دلتنگی برای چیزهای تازه یکی از ملایم‌ترین شکل‌هایی است که عقدهٔ خودکشی در روزگار ما به خود می‌گیرد.»
  • «همهٔ زیبایی‌هایی که به چشم من می‌آید در حقیقت در قلب من نهفته‌است، زیرا آن دیاپازونی که من همه چیز را با نت وصف ناشدنی آن می‌سنجم نیز در قلب من جای دارد.»

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ویکتور پلوین، نیکا، در مجموعه داستان رفتیم بیرون سیگار بکشیم هفده سال طول کشید، ترجمهٔ آبتین گلکار، انتشارات چشمه.