جان استوارت میل

جان استوارت میل (۲۰ مه، ۱۸۰۶ – ۸ مه، ۱۸۷۳) نویسنده و متفکر بزرگ انگلیسی قرن نوزدهم جان استوارت میل در اواخر عمرش دست به کار نگارش کتاب اتوبیوگرافی اش شده بود که به زعم بسیاری ادیبان از مهم‌ترین آثار دوره ویکتوریایی به‌شمار می‌رود. این کتاب چند ماهی پس از مرگ میل منتشر شد.

گفتاوردها

• «می‌دانید که کارم را کرده‌ام.»
  • واپسین سخن در بستر مرگ
• «بزرگترین احترام بخداوند این است که بگوییم ما چیزی نمی‌دانیم.»
• «جهان مبهوت خواهد شد اگر بداند که تابناک‌ترین گوهرهایش، برجسته‌ترین چهره‌هایی که عقل و فضیلت شان شهرهٔ خاص و عام است، کاملاً در قبال دین شکاک اند.»
• «فقط کسانی (به گمانم) سعادتمندند که ذهن‌شان را به موضوعی جز سعادت خودشان معطوف سازند، به سعادت دیگران، به پیشرفت نوع آدمی، حتی به هنر یا پیشه ای که نه به عنوان وسیله بلکه خود به عنوان هدفی آرمانی انتخاب شود. به هر حال آنان چون ذهن‌شان متوجه چیز دیگری است، در هر حال سعادت را می‌یابند.»
  • زندگینامه خودنوشت جان استوارت میل _ ترجمۀ فریبرز مجیدی -انتشارات مازیار - شابک : ۹۶۴ - ۵۶۷۶ - ۲۰ -۷ صفحهٔ ۱۴۴
• «بهترین اثر و نتیجۀ موسیقی، برانگیختن شور درونی، و به اوج رسانیدن احساس‌هایی از نوع متعالی است ، که قبلاً در شخصیت وجود دارند.اما این هیجان گرما و التهابی به آنها می بخشد که، اگرچه در اوج خود ناپایدارند، برای حفظ و تقویت آنها در مواقع دیگر ارزش بسیار دارد.»
  • صفحه ۱۴۶

منسوب

• «من نمی‌توانم موجودی را خیر بدانم که به همان معنایی از خیر که برای موجودات دیگر مراد می‌کنیم خیر نباشند.»
• «ارزش یک دولت، وابسته به ارزش افرادی است که آن را تشکیل می‌دهند.»