پرش به محتوا

والتر راسل

از ویکی‌گفتاورد
پرونده:Walter Russell.jpg
انسان‌های شاد، شاد بودن را آموخته‌اند زیرا فلسفه ایشان به این باوررهنمونشان کرده است که شاد زیستن بهترین روش زندگی است. انسان‌های شاد همیشه خوش بین هستند.

والتر بومن راسل (۱۹ مه ۱۸۷۱–۱۹ مه ۱۹۶۳)، دانشمند و فیلسوف آمریکایی بود.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «افراد بشاش و شایق، همواره شادند. زیرا این عادت را در وجود خود پرورانده‌اند. آنان هنر را با مشاهده نیمه پر لیوان به جای نیمه خالی لیوان یادگرفته‌اند. در ابتدا کار دشواری بود، زیرا دیدن نیمه پر لیوان بسیار دشوار بود و دیدن نیمه خالی آن رویدادهای اولیه که بداقبالی می‌خوانیم، بسیار آسان بود. برای نمونه، ناکامی‌های فروشنده‌های جوان و بی تجربه، به جای آن که منجر به پیشرفتشان شود، فاجعه می‌آفریند. آنان در عوض اینکه تشویق شوند و به دنبال فهم عمیقتری از علت شکستهایشان بروند، به ناامیدی تن می‌سپارند. فرد هر چه بیشتربکوشد در هر شکستی خوبی ببیند، مشاهده بدی‌ها دشوارتر می‌شود.»
    • «فلسفهٔ شوق»[۱]
  • «انسان‌های شاد، شاد بودن را آموخته‌اند زیرا فلسفه ایشان به این باوررهنمونشان کرده است که شاد زیستن بهترین روش زندگی است. انسان‌های شاد همیشه خوش بین هستند. افراد بد خلق، عادت بد خلقی را با دیدن دائمی بدترین بعد و رویدادی در خود شکل می‌دهند، تا هنگامی که این عادت در ایشان ریشه می‌دواند. آنان نمی‌توانند دید دیگری به زندگی داشته باشند. افراد بداخلاق همیشه بدبین هستند. افراد شاد زندگی را شیرین و دلچسب می‌یابند و دوستان زیادی دارند. افراد بدخلق زندگی را خسته کننده و ملال آور می‌بینند، معاشران ایشان-و نه به دوستانشان-عموماً کسانی هستند که از این معاشرت نفع می‌برند. انسان شاد فقط به دلیل خودش و انسان بد خلق به دلیل منافعش محبوب می‌شود.»
    • «فلسفهٔ شوق»[۱]

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ والتر راسل، «فلسفهٔ شوق»، ترجمهٔ زیور سعیدی انارکی، سایت انسان‌شناسی و فلسفه، کد مطلب ۱۲۸۲۶.