هائیتی
ظاهر
هائیتی با نام رسمی جمهوری هائیتی، کشوری مستقل در جزیرهٔ هیسپانیولا است که در مجمعالجزایر آنتیل بزرگِ دریای کارائیب واقع شده است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «کشتیهای کوچک و پرحجم با بادبانهای سنگین وصلهدار در آغاز شب سواحل پرنشیب جزیرهٔ گوناو را ترک میگویند، آهسته از تنگهٔ سن مارک میگذرند، پرتو پرنس میآیند و بار خود را که کیسههای زغال چوب است در باراندازهای چسبناک آن تخیله میکنند و بیدرنگ فروش زغال در همانجا شروع میشود. چانهزدنها ضمن رفتوآمد و لگد کردن ماهیهای مرده که در طول بارانداز روی زمین ولو هستند و نیز در بوی شیرین مزهٔ ساقههای پوسیدهٔ نیشکر ادامه مییابد… نخستین تصویری که از هائیتی به چشم یک جهانگرد میآید بیشک رنگین و جذاب است ولی درعین حال به طرزی وحشتناک بیانگر واقعیت هم هست. سوختی که بیشتر مورد مصرف و استفادهٔ مردم هائیتی است همان است که سه چهار قرن پیش هم معمول بود و آن زغال چوب یا همان مادهٔ سوختی فقرا است.»
- مارسل نیدرگانگ، در اثرش چاپ ۱۹۶۲[۱]
درباره
[ویرایش]- «پرچم : پرچم هائیتی یک پرچم قدیمی است که در سال ۱۸۰۵م بهوسیلهٔ ژاک ژان وسالین (امپراتور، ژاک ژان یکم) طراحی شده است ولی تا سال ۱۹۶۴ که هائیتی استقلال خود را از فرانسه کسب نمود از این پرچم استفاده نمیشد. هائیتی پس از کسب استقلال مجدداً پرچم قدیمی دورنگ خویش را به اهتزاز درآورد. این دورنگ، قرمز و سیاه است که در آن رنگ سیاه نشانهای از این حقیقت است که مردم هائیتی در ابتدا از از آفریقا به این جزیره آمده و در آن سکونت یافتهاند…»
- رسول خیراندیش در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ نیدرگانگ، مارسل. بیست کشور آمریکای لاتین. ج. یکم. شرکت سهامی انتشارات خوارزمی، دی ماه ۱۳۵۸/ چاپ اول ۱۹۶۹. ۷۷۵.
- ↑ خیراندیش، رسول و سیاوش شایان. ریشهیابی نام و پرچم کشورها. انتشارات کویر، تابستان ۱۳۷۰. ص۲۴۱.