پرش به محتوا

نیم‌ور

از ویکی‌گفتاورد

نیم‌ور یکی از شهرهای استان مرکزی ایران است.

دارای منبع

[ویرایش]
  • ابن فقیه همدانی در کتاب مختصرالبلدان می‌نویسد:[۱] گویند هیچ بنایی از گچ و آجر،... شکوهمندتر از ایوان کسری نیست. در مداین، هیچ بنایی سنگی، زیباتر از قصرشیرین نیست… و هیچ بنایی از خشت و گل، خوش منظرتر از بنای تیمور، روستایی از اصفهان نیست و در این بنا تصویرها و اخبار و پندهای شگفت‌انگیزی است.
  • حمزه اصفهانی در حدود ۱۱۰۰ سال پیش گشتاسب‌شاه را دلیل آبادانی نیم‌ور دانسته و می‌نویسد:[۲] گشتاسب در ممنور از روستای انارآباد واقع در ولایت اصفهان اتشکده‌ای ساخت و آبادی‌هایی از روستا بر آن وقف کرد.
  • در کتاب تاریخ قم دربارهٔ نیم‌ور نوشته‌اند:[۳][۴] نیم‌ور از حیازات انار است و آتشکدهٔ آن و آتش آن در بشتاسف ملک نصب کرده‌است و برافروخته و آن را چندین اوقاف است و گویند که نیمور سه برادر بنا کرده‌اند و آن بنای عجیب و تا الیوم قایم و مستحکم است و نقش‌های آن باقی اند. گویا نقاشان آن بامداد در آن آمده‌اند و شبانگاه بیرون رفته‌اند.
  • حمدلله مستوفی در نزهت‌القلوب[۵] نوشته: نیم‌ور از اقلیم چهارم است. جمشید پیشدادی ساخت و در آنجا جهت خود قصری عالی کرده بود. افعال و آثار آن هنوز باقی است و گشتاسف در او آتشخانه ساخت و هوایش خوب و معتدل است و در محصول و ارتفاعات مانند نطنز.
  • زین العابدین شیروانی در کتاب بستان‌السیاحه[۶] گفته‌است: نیم‌ور قریه‌ای است خجسته اثر در زمین فرح‌انگیز و قرب رود (گهرخیز) واقع و اطرافش واسع از توابع محلات و هوایش به جهت آیات، آبش خوش و خاکش مرغوب است. قدیم‌الایام شهری بوده و مرور دهورش قریه نموده، باغات فراوان دارد و مردمی همگی شیعی کذهب مکرر مشاهده شده‌است.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
نیم‌ور
دارد.
ویکی‌سفر مقاله‌ای دربارهٔ
نیم‌ور
دارد.
  1. ابن فقیه. مختصرالبلدان. ۱۰۲. 
  2. حمزه بن حسن اصفهانی. تاریخ پیامبران و شاهان. ۳۷. 
  3. محلات - شهر گل و تاریخ و آب‌گرم
  4. قمی، حسن بن محمد بن حسن. تاریخ قم. ۷۴. 
  5. حمدالله مستوفینزهت‌القلوب. ۶۹. 
  6. زین العابدین شیروانی. بستان‌السیاحه. ۵۹۶.