نیل

نیل رودی در شمال شرقی قاره آفریقا، طولانی‌ترین رود جهان که برای کشور مصر حیاتی است.
در ادبیات شرقی، پُرآبی و فراوانی به نیل تشبیه می‌شود.

درباره

• «... غرقه در نیل چه اندیشه کند باران را».
  • سعدی
• «آب نیل از میان جنوب و مغرب می‌آید و به مصر می‌گذرد و به دریای روم می‌رود. آب نیل چون زیادت می‌شود دو بار چندان می‌شود که جیحون به ترمذ؛ و این آب از ولایت نوبه می‌گذرد و به مصر می‌آید ...».
  • ناصرخسرو سفرنامه، بخش ۳۹ - صفت شهر مصر و ولایتش
• «و گویند نتوانسته‌اند که منبع آب نیل را به حقیقت بدانند و شنیدم که سلطان مصر کس فرستاد تا یک ساله راه برکنار نیل رفته و تفحص کردند هیچ‌کس حقیقت آن ندانست الا آن که گفتند که از جنوب از کوهی می‌آید که آن را جبل القمر گویند...».
  • ناصرخسروسفرنامه، بخش ۳۹ - صفت شهر مصر و ولایتش
• نیل مثل دریایی آرام است، دریایی که نمی‌گذرد، بلکه همه چیز را می‌گذراند. و با ماندن دائمی خویش، با استوار بودن خود همهٔ احساس‌های جاه‌طلبی را در انسان از بین می‌برد، و حقیقت این است که انسان در برابر چنین رودی، چاره‌ای جز تواضع ندارد و تازه حتی تواضع هم به درد نیل نمی‌خورد.
• نیل تمام هستی ما را به مبارزه می‌طلبد، انگار از تمام مردمان عالم می‌خواهد که بر کرانه‌هایش صف بکشند و قلب درشت و داغ اوزیریس را که نیل ذوبش می‌کند، تماشا کنند.
  • رضا براهنی، «سفر مصر:۳-قلب خدای نیل در زیر پای من»
• مشکل است که انسان چشم در آب نیل بدوزد و خود را برهنه نبیند و احساس خودکشی پیدا نکند. منتها این احساس خودشکی با هر احساس دیگر خودکشی فرق می‌کند، انسان از زیادی هوس و شور و هیجان، می‌خواهد نابود شود.
• بر روی نیل، چشم که ببندی، درست در قلب سکوت و رؤیا هستی.
  • رضا براهنی، «سفر مصر: ۴-واقعیت در برابر من»