نوشیروان کیهانیزاده
ظاهر
نوشیروان کیهانیزاده (۲۱ ژانویه ۱۹۳۷)، روزنامهنگار و تاریخنگار ایرانی-آمریکایی.
گفتاوردها
[ویرایش]- «من یک تاریخنگار هستم که با روزنامهنگاری در یک قلمرو قرار دارند و هرچه که امروز خبر است، فردا میشود تاریخ. پیش از آغاز هرکار باید «قضاوت تاریخ» را از آن اقدام در نظر گرفت. عصری که در آن قرار داریم، کاملاً متفاوت از ادوار گذشته است. سطح آگاهیها بالاست و بالاتر هم میرود و هرچه آگاهیها بیشتر شود، قضاوتها دقیقتر خواهد بود و پای منطق در میان است و هرکس در برابر هر اقدام، از خود خواهد پرسید فلسفه کار و هدف چه بوده است. این سازمان نظام رسانهای موردبحث برای روزنامهنگار است که قاعدتاً باید درک و سرعت انتقال و توان تفسیر بیشتری داشته باشد و روزنامهنگاران هستند که بعداً کتابنگار و خاطرهنویس میشوند و کتابهای آنان سند تاریخ.[۱]
- «روزنامهنگاری یکهنر و یکقریحه است و استعداد و توان ویژه میخواهد و به پروانه کار نیاز ندارد. آیا از کسی خواستهاند برای شعرگفتن و کتابنوشتن و دویدن، باید کارت و پروانه بگیرد و عضو سازمان باشد؟»[۱]
- «مصلحت یک جامعه این نیست که در روزنامهنگار عقده ایجاد شود.»[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «روزنامهنگار، نیاز به «پروانه کار» ندارد». روزنامه شرق. ۱۴ مهر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۰۳-۰۲-۲۰۱۷.