وقار شیرازی

میرزا احمد بن محمّدِ وصال شیرازی با تخلُّص و شهرت وقار (۱۸۱۷، شیراز - ۱۸۸۱، شیراز) خوش‌نویس، مؤلف و شاعر ایرانی؛ فرزند ارشد وصال شیرازی بود.

گفتاوردها

فدای دوست

دلم ز پیر خرابات چشم آن دارد		که در یک دو لحظه‌ام آسوده زین جهان دارد
دوای بی‌خودی آور، زلال خضر مخواه		چرا که عمر ابد، رنج جاودان دارد
من از تو جز تو نخواهم که جان طالب دوست		نه بیم دوزخ و نه حسرت جنان دارد
بنای عیش چو بر مستی است و بی‌خبری		بشوی دفتر دانش، که بس زیان دارد
سزد که به پای خم ار با ادب گذارم سر		که خون دل خورد ز راز خود نهان دارد
اسیر دام محبّت ز روی منّت و شوق		فدای دوست کند گر هزار جان دارد