موریل اسپارک

از ویکی‌گفتاورد

موریل اسپارک (به انگلیسی: Muriel Spark؛ ۱ فوریهٔ ۱۹۱۸ – ۱۳ آوریل ۲۰۰۶) نویسنده، شاعر و رمان‌نویس اسکاتلندی بود.

گفتاوردها[ویرایش]

بهار زندگی دوشیزه جین برودی[ویرایش]

  • «جنی آن موقع به خاطر زیبایی‌اش مشهور بود، و صدای شیرینی داشت، طوری که آقای لوتر که برای تدریس آواز به کلاس آن‌ها می‌آمد، موقع خواندن «بیا ببین که بهار زرین دل…» با تحسین نگاهش می‌کرد؛ و حلقه‌های موی او را با دست تاب می‌داد، و جسورانه این کار را می‌کرد چون دوشیزه برودی همیشه در ساعت درس آواز با شاگردانش در کلاس می‌ماند. حلقه‌های موی او را تاب می‌داد و مثل بچه‌ای که بخواهد حقه‌هایش را به نمایش بگذارد به دوشیزه برودی نگاه می‌کرد و انگار می‌خواست او را امتحان کند و ببیند آیا اصلاً علاقه‌ای به همراهی کردن با رفتار غیر ادینبورویی او دارد یا نه.»[۱]
بهترین دورهٔ زندگی انسان، گذراست. شما دخترهای کوچولو، وقتی که بزرگ شدید، باید حواستان باشد که بهترین دورهٔ زندگی‌تان را، هر وقت که اتفاق افتاد، تشخیص دهید.
  • «خوب است که در شرایط سخت، حرفی زده نشود، نه سیاه و نه سفید. کلام، نقره است و سکوت، طلا.»
  • «بهترین دورهٔ زندگی انسان، گذراست. شما دخترهای کوچولو، وقتی که بزرگ شدید، باید حواستان باشد که بهترین دورهٔ زندگی‌تان را، هر وقت که اتفاق افتاد، تشخیص دهید.»

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. میوریل اسپارک، بهار زندگی دوشیزه جین برودی، ترجمهٔ الهام نظری، انتشارات افراز، ۱۳۹۴.