پرش به محتوا

ملک مشرقی قزوینی

از ویکی‌گفتاورد

میرزا مَلِک مشرقی قزوینی(؟ - ۱۶۴۰م) شاعر ایرانی و منشی ویژهٔ دربار عباس یکم، پادشاه صفوی بود.

شعر

[ویرایش]
  • برخیز که خود را به چراغی برسانیم/تا قوت برهم‌زدن بال و پری هست//بگذشتی و بر چشم تر پا ننهادی/ در راه تو گویا ز من افتاده‌تری هست.
گر چو خورشید افسری می‌داشتم      در جهان من هم سری می‌داشتم
طرح دنیای نوی می‌ریختم      گر کف خاکستری می‌داشتم
می‌توانستم شکایت کرد ازو      غیر او گر دیگری می‌داشتم
غیر را با یار دیدم مشرقی      کاش با خود خنجری می‌داشتم
  • دلم ز سیر چمن، دلشکسته می‌آید/چو داغ لاله، در آتش نشسته می‌آید// ز کعبه آیم و رشک آیدم به خونابی/ که از زیارت دل‌های خسته می‌آید.[۱]

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۳۹۲.