ملاشاه بدخشی

ملاشاه بدخشی (۱۵۸۶، بدخشان – ۲۰ اکتبر ۱۶۶۱، لاهور) صوفی، شاعر، مفسر و مؤلف خراسانی بود که بیشتر در هند زیست.

گفتاوردها

ای بی‌خبر از یک نگه رحمت ما		تا چند همی خصومت و زحمت ما
چندی دیدی نتیجهٔ صحبت غیر		یک بار ببین نتیجهٔ صحبت ما

* * *

در مدرسه آنچه صحبت یاران است		در صومعه آنچه بر گرفتاران است
زان گاه که مهر تو گزیدم دیدم		کاین‌ها همه کارهای بیکاران است

* * *

مایی و منی ما چو از کار افتاد		این هستی ما به گوشه‌ای خوار افتاد
ما را چو ز خود ساخت ز ما هیچ نماند		مانند سگی که در نمک زار افتاد

* * *

آخر یابد هرکه ز صدقش جوید		تخمی که بجا فتاد آخر روید
گویند که هر که یافت حرفی نزند		نی نی غلط است هرکه یابد گوید

* * *

دریا چو رود خس نرود پس چه کند		پس با دریای بی‌کران خس چه کند
عرفان سریّست بایدش پوشیدن		می‌پوشم لیک مشک را کس چه کند

* * *

آن را که به ماست بر سر ایمان جنگ		او مؤمن و ز ایمان من او را صد ننگ
مؤمن نشود تا نشمارد یکسان		با بانگ نماز بانگ ناقوس فرنگ

* * *

تا می نکنی ز معرفت شیرین کام		حاصل نشود کام تو از نقل کلام
حلوا حلوا اگر بگویی صد سال		از گفتن حلوا نشود شیرین کام

* * *

شک نیست که اسم با مسما ماییم		مفهوم تمام زشت و زیبا ماییم
گر گفت کسی به ما بدی رنجه نه‌ایم		چون ما صدق تمام اشیا ماییم

* * *

از بستگی خویش اگر واگردی		بر وارسی خویش مهیا گردی
واگرد به گرد خویش مانند حباب		تا واگردی ز خویش و دریا گردی