مصطفی رحماندوست

مصطفی رحماندوست (۲۲ ژوئن ۱۹۵۰، همدان) شاعر، نویسنده و مترجم ایرانی در حوزهٔ ادبیات کودک و نوجوان است.

گفتاوردها

• «خانواده‌های گذشته با خانواده‌های امروزی فرق زیادی داشت. خانواده‌ها بزرگ بودند، مادر و پدر بزرگ، عمو و دایی و… کنار هم زندگی می‌کردند. بچه‌ها اگر از کسی رانده می‌شدند به دیگری پناه می‌بردند و خود را از محبت سیراب می‌کردند.»
• «من از مادر مرحومم خاطرات زیادی دارم که به من قوت و قدرت می‌دهد. مادرم چند شعر مثنوی را از حفظ بود که معمولاً زمان کار آنها را زمزمه می‌کرد. من عاشق آن زمزمه‌ها بودم و به هر شکلی بود حتی به بهانه کمک کردن کنار مادرم می‌رفتم تا آن زمزمه‌ها را گوش کنم. مادرم را در ۱۳ سالگی از دست دادم و در دوران نوجوانی از موهبت داشتن مادر بی‌بهره شدم.»
• «شرایط به سمت گسست خانواده پیش‌رفته است. هر چند خانه‌ها بزرگ‌تر و امکانات زندگی بیشتر شده و در ظاهر اعضای خانواده کنار هم زندگی می‌کنند، اما واقعیت این است که آنها یکدیگر را نمی‌بینند. همه چیز خلاصه شده در پز دادن، حتی امکاناتی که در اختیار بچه‌ها قرار می‌گیرد.»
• «در گذشته والدین تلاش می‌کردند بچه‌ها را با اعتقادات خودشان بزرگ کنند و هرگز چنین نبود که فرزند، وسیله‌ای برای پز دادن باشد. جمع خانواده‌ها پر از محبت بود. ما دور هم جمع می‌شدیم و به حرف یکدیگر گوش می‌دادیم، شعر می‌خواندیم، دعوا می‌کردیم و… روابط بین انسانی زیاد بود و برای هم وقت می‌گذاشتیم. اما الان برای یکدیگر وقت نمی‌گذاریم و مشکل دقیقاً از همین‌جا شروع می‌شود.»
• «آدم‌ها وقتی از خانواده عاطفه لازم را دریافت نکنند برای پر کردن ظرف خود به مکان‌های دیگری جز خانواده و آدم‌های دیگر می‌روند که این روش خطرناک است؛ پدر و مادر از داشتن فرزند لذت نمی‌برند در حالی‌که فرزندان پس‌اندازهای عاطفی ما هستند و می‌توانند همیشه حساب ما را پر از محبت کنند، اما وقتی از خانواده فاصله می‌گیرند و وقت خود را با شبکه‌های اجتماعی و آدم‌های دیگر پر می‌کنند، حسابشان خالی از عاطفه خانوادگی می‌شود.»
• «از پدر و مادری که خودشان کتاب نمی‌خوانند چگونه می‌توان توقع داشت کتاب‌های مفیدی برای بچه‌های خود انتخاب کنند.»
• «خانواده‌ها اول باید لذت در کنار فرزند بودن را بچشند و وقتی این را درک کردند خیلی چیزها را می‌توان به آنها آموزش داد.»
  • مصاحبهٔ او با روزنامهٔ جام‌جم؛ چاپ ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۷/ ۲۶ تیر ۱۳۹۶