مرگ در ونیز
ظاهر
مرگ در ونیز (به آلمانی: Der Tod in Venedig) رمان کوتاهی از توماس مان، نویسندهٔ اهل آلمان است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «آغاز ماه مه بود، و پس از هفتهها سرما و بارندگی، تابستانی زودرس از راه رسیده بود. باغ انگلیسی، با آن که هنوز برگ نو به تن داشت، هوای گرفته اش یادآور ماه اوت بود و در ضلع نزدیک شهر از درشکه و مردمی که به گشت و گذار آمده بودند، موج میزد. آشنباخ، که از راههای خلوت و خاموشی تا جایگاه دشتبان رفته بود، برای مدّتی در بحر باغچه جلو کافه، که چند درشکه و کالسکه کنارش نگهداشته بودند، و میهمانان محلّی اش رفت. از آنجا در آن آفتاب رو به افول از میان دشت راه بازگشت را در پیش گرفت.»[۱]
- «این میل سفر بود. همین و بس؛ ولی به راستی همچون عارضهٔ ناگهانی دست داده تا حد دگرگونی عاطفی و پریشانی حواس بالا گرفته بود. خیالش از هنگام کار هنوز نیاسوده، از اعجازها و عجایب هراسانگیز و متنوع جهان نمونههایی در نظر میآورد: منظره ای را میدید، منطقه ای باتلاقی، منطقه ای استوایی زیر آسمانی پوشیده از ابر و مه، نمناک، انبوه و دهشت انگیز. دنیای وحشی کهنه با جزیرهها، باتلاقها و دماغههای پر از گل و لای.»
- «عجیب تر و مشکلتر از هر چیز، رابطهٔ انسانهایی است که بیش از نگاه، شناختی از هم ندارند، انسانهایی که همه روز بسا هر ساعت بر سر راه میآیند، چشمهاشان به نظاره به هم میرسد، ولی در تنگنای اجبار عرف یا ویری احمقانه، بی رد و بدل کلام و سلامی، ظاهر بیگانه و بی اعتنا را حفظ میکنند. میان آنها بیقراری و نوعی کنجکاوی ناآرام حاکم است، تب و تاب نیاز به ناخواه سرکوب شده هر دو به تبادل و شناخت، و همهٔ اینها همراه با احترام و احتیاطی هیجان آلود. زیرا انسان، انسان را تا وقتی دوست دارد و محترم میشمرد که به قضاوتش قادر نیست و شوق هم حاصل شناختی است که ناقص باشد.»
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ توماس مان، مرگ در ونیز، ترجمهٔ حسن نکوروح، انتشارات نگاه، ۱۳۹۲.