محمدهاشم سنجر کاشانی

از ویکی‌گفتاورد

میر محمدهاشم بن حیدر کاشانی متخلص به سنجر (۱۵۷۲–۱۶۱۲م) شاعر فارسی‌زبان ایرانی در دربار مغولی هند بود.

شعر[ویرایش]

بنایی که محکم نباشد پیش      مصالح گر آری ز روم و ریش
مهندس شود گر بفرض آفتاب      کند در ثباتش رقم بی‌حساب
کند خشت پولاد در کارو او      بینداید از قیر دیوار او
بدان مایه گرچه تناور شود      که سرکوب سد سکندر شود
نباشد چو در اصل محکم نهاد      فروریزد از هم بیک تندباد
* * *
دنبال نظر چند به هر بلهوس افتم      در کاسهٔ هر سفره تهی چون مگس افتم
از شش جهت بادیه راهیست بمقصد      تا چند بدنبل صدای جرس افتم
در طالع من نیست برافشادن بالی      از دام گر آزاد شوم در قفس افتم
امید که چون گرد بکویت بنشینم      از راه طلب گر ز صبا باز پس افتم
سنجر ز رفیقان خردمند گسستم      ترسم که شبی مست بدست عسس افتم[۱]
* * *

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ذبیح‌الله صفا. تاریخ ادبیات ایران. ج. چهارم. چاپ هفتم. تهران: انتشارات فردوس، ۱۳۸۹. ۳۳۵–۳۳۸. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۳۲۰۴۷۵۴.