محمدمهدی آصفی

از ویکی‌گفتاورد

محمدمهدی آصفی (۱۹۳۸، نجف - ۴ ژوئن ۲۰۱۵) فقیه شیعهٔ ایرانی- عراقی.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «حزب بعث که آمد یکی از برنامه‌های اساسی این حزب، تخریب حوزه علمیه بود. آن زمان ستون حوزه علمیه نجف ایرانی‌ها بودند که در اولین گام‌ها اقدام به بیرون کردن ایرانی‌ها کردند و بعد هم ترورها و فشارهایی وارد آوردند که باعث شد تا طلاب به حوزه نیایند و در خانه بمانند.»[۱]
  • «زی طلبگی [لباس ویژهٔ روحانی‌ها] مسئله‌ای است که همه جا هست. نسل جدید طلاب حوزه علمیه چندان پای‌بند نیستند که از همان روزها و مراحل اولیه خود را زیر این لباس ببینند، چراکه این لباس سلب آزادی از انسان می‌کند و محدودیت‌هایی دارد که تحمل آن سخت است. این لباس احترامی دارد که باید حفظ شود و فردی که این لباس را می‌پوشد هم باید هر جایی نرود و سلوک و رفتار ویژه‌ای با مردم داشته باشد و خیلی کارهای دیگر را رعایت کند. اما جوانان امروزه دوست دارند آزاد باشند و اگر معمم باشند نمی‌توانند هرکاری را بکنند. نسل جدید نجف هم این‌گونه هستند، تا به درس خارج نرسند، لباس آن‌ها شخصی است و ملبس به لباس مخصوص روحانیت نمی‌شوند. البته بسیاری از طلاب امروز دانشگاه رفته هستند و آینده علمی و مادی خود را رها کرده‌اند و به حوزه آمده‌اند که این مسئله بسیار خوب است.»[۲]
  • «بعد از انقلاب رفاهی نسبی برای طلاب حوزه علمیه قم پیدا شده است. بعد از سقوط رژیم برای طلاب حوزه علمیه نجف هم این رفاه ایجاد شده است. این رفاه نسبی تأثیر مستقیمی در ساده زیستی طلبه‌ها دارد. هم محاسن و هم بدی‌هایی هم دارد. حسن آن این است که در حد قناعت زندگی می‌کنند و زندگی را ساده می‌گیرند در حالی که در دوره ما گرفتاری‌های مادی بسیار زیاد بود و زندگی در مضیقه بود و من به یاد می‌آورم که تا سال‌های سال در منزل پنیر نداشتیم و بعداً فهمیدیم که پنیر هم در سفره صبحانه قرار می‌گیرد. این رفاهیت حسنی دارد که طلبه با آزادی و راحتی بیش‌تری درس می‌خواند و مشکلات فقر و گرفتاری‌ها او را از کار بازنمی‌دارد. اما بدی‌هایی هم دارد و آن این‌که خود این رفاه نسبی سبب می‌شود چون بعضی کار پیدا نمی‌کنند، می‌آیند و طلبه می‌شوند.»[۳]

منابع[ویرایش]