محمدعلی ناصح
ظاهر
محمدعلی ناصح (۱۸۹۹، تهران - ۹ سپتامبر ۱۹۸۶) آموزگار، مترجم، مؤلف و شاعر ایرانی بود. [۱]
گفتاوردها
[ویرایش]در آیینت وفا گر هست و گر نیست | همانا بخت ما را این هنر نیست | |
به دست آور دل پروانهای شمع | که مهمان تو یک شب بیشتر نیست | |
دم رفتن بهل روی تو بینم | که ما را بازگشتن زین سفر نیست | |
ز سر تا پا چنان مطبوع و زیباست | که پنداری فرشتهست این بشر نیست | |
به هجران تو یک دم برنیارم | که صبرم کمتر و غم بیشتر نیست | |
خدایا ساز عاشق، یار ما را | که داند رنج هجران مختصر نیست | |
به آب دیده پروردم نهالی | که جز بهر رقیبان بارور نیست | |
نیم آیینه، خاک رهگذارم | گذر بر مات هست، اما نظر نیست | |
میفکن وعدهٔ وصلم به فردا | که امید من از عمر این قدر نیست | |
ز من حال دل شیدا چه پرسی | که ما را آگهی از یکدگر نیست | |
از آن ساعت که در دام تو افتاد | مرا از دل ز من دل را خبر نیست | |
سری کز تیغ وی از پا نیفتاد | به گردن بار سنگینیست، سر نیست | |
بسوزان جان ناصح ز آتش عشق | که غیر از سوختن ما را ثمر نیست[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. چهارم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۵۵۹. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.