پرش به محتوا

محمدرضا لطفی

از ویکی‌گفتاورد

محمدرضا لطفی (۱۳۲۵/ ۱۹۴۷– ۱۳۹۳ / ۲۰۱۴) نوازندهٔ برجسته و سرشناس تار، سه‌تار و ردیف‌دان، موسیقی‌دان و آهنگساز نامدار اهل ایران

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «شجريان از سال 57 و بعد از انقلاب تا امروز بالاترين حجم توليد و بيشترين و موفق‌ترين كنسرت‌ها را داشته است. اگر شجريان قبل از انقلاب يك دهم موسيقي توليد كرده بود، بعد از انقلاب صد در صد توليد داشته است. شخص آقاي شجريان اگرچه مانند بسياري از موسيقي‌دان‌ها دچار مشكلاتي بوده ولي هيچ‌وقت برنامه‌هايش قطع نشده، آثارش منتشر شده، كنسرت‌هايش برگزار شده و هميشه مجوز گرفته است.»
  • «من مي‌گويم يك موسيقي‌دان اول مي‌بايست دردش خود موسيقي باشد. در اين مصاحبه اخير مصاحبه كنند از ايشان مي‌پرسد "الآن كه آلبوم مرغ خوشخوان شما مجوز رسمي گرفته و كنسرت هاتان نيز در ايران اعلام شده مشكلي ندارد، برخورد شما چگونه است؟" شجريان از كنار اين مسأله رد مي شود و جواب قانع كننده‌اي نمي‌دهد.»
  • «شجريان هيچ وقت به‌دنبال ايجاد يك جريان فرهنگي هنري مستقل با شركت همكاران خودش نرفته است. يك شركت اقتصادي به نام "دل‌آواز" درست كرده و كار خودش را مانند يك شركت توليد كننده انجام مي‌دهد و درآمدزايي خوبي هم از گذشته تا به امروز داشته و دارد.»[۱]
  • «اولین روزی که من مشکاتیان را دیدم، ایشان سال اول دانشکده هنرهای زیبا، رشته موسیقی بود. درست یادم می‌آید که ترم اول بود. در همان اوایل ترم به دنبال پیدا کردن اتاقی برای تمرین به انتهای راهرو، که بیشتر مواقع درس پیانو داده می‌شد رفتم. هنگامی که در را باز کردم، دیدم جوانی بلندقامت و لاغر، پشت پیانو نشسته و یک آهنگ معروف پاپ را می‌نوازد و چند دختر سال اول نیز دور او را گرفته‌اند. می‌دانستم که ایشان سنتور می‌زند و از استان خراسان وارد گروه موسیقی شده‌اند.»[۲]

دربارهٔ او

[ویرایش]
  • «هنرمندان معدودی در تاریخ موسیقی ایران آثاری ماندگار خلق کرده‌اند؛ آثاری که در قلب و روح انسان‌ها خواهد ماند. محمدرضا لطفی یکی از این افراد بود. بعضی آثار در زندگی هنرمندان همانند یک جهش هستند. هنرمندانی هستند که در دوره‌ای این جهش و شکوفایی را داشته‌اند و بعضی هنرمندان دوره‌های بیشتری از شکوفایی را تجربه کرده‌اند. لطفی جزو کسانی بود که در دوره اول فعالیتش این شکوفایی و جهش را داشت. نبود ایشان باعث غم و اندوه ماست.»
  • «او جزو استادان برجسته موسیقی شرق بود. استاد لطفی علاوه‌بر اینکه موسیقی‌های درخشان و بی‌مانندی ساخت، مربی و معلم برجسته‌ای نیز بود و شاگردان بسیاری در نسل‌های مختلف پرورش داد.»
  • «هیچ واژه‌ای پیدا نمی‌کنم... ، چراکه نه می‌توان مرگ محمدرضا لطفی را باور کرد و نه نبودنش را، حتی اگر نباشد... نمی‌توان. هنوز باورم نشده، چه بنویسم و چه بگویم. شاید فقط بتوان گفت، کاش در این سال‌ها بیشتر با هم بودیم و نشد...»
  • «به اعتقاد من او تمامی خصوصیات یک هنرمند را دارا بود. نحوه تدریس کلاسیک ایشان همیشه روی شاگردانش اثرگذار بود. کلاس‌های مکتبی که ایشان برگزار می‌کردند به نوعی خضوع، خشوع و فروتنی را به هنرمند آموزش می‌داد. بی‌تردید این آهنگساز برای زنده‌کردن موسیقی ایران و معرفی‌اش به جهان تأثیر شگرفی داشت. این آثار جاودان خواهد ماند.»
  • «استاد محمد رضا لطفی یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های موسیقی معاصر ایران بود که داغش هیچگاه برای ما کهنه نخواهد شد و تا موسیقی ایران زنده است نام «محمدرضا لطفی» زنده و جاوید خواهد ماند.»
  • «بی‌شک تأثیر محمدرضا لطفی در عرصه موسیقی انکارناپذیر است، نوای تار او هرگز از ذهن پاک نمی‌شود.»
  • «او از تواناترین اساتید ایران در آهنگسازی، نوازندگی و تدریس بود. چهره شناخته‌شده، مطرح و مؤثری که کارهای باقیمانده از او جز ماندگارترین آثار هنری این مرز و بوم است.»

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ