محمدجواد بهروزی

از ویکی‌گفتاورد

محمدجواد بهروزی (نوامبر ۱۹۲۱، بوشهر - ۹ اکتبر ۲۰۰۳، کازرون) آموزگار، مؤلف و شاعر ایرانی بود.[۱]

گفتاورد[ویرایش]

راه معرفت
چند سرگردان در این دنیای پر غوغا شوی      خویش را گم کن به راه دوست تا پیدا شوی
استقامت در ره معشوق خویش از خوی جوی      تا پس از طیِّ مراحل محو در دریا شوی
اندکی با ما قدم زن در ره صلح و صفا      ای که می‌خواهی به راه معرفت بینا شوی
راست خواهی بین جانان تن حجابی بیش نیست      تن رها کن تا رها زین قید جانفرسا شوی
جرعه‌ای از دست لیلی نوش از دریای عشق      تا چو مجنون روز و شب شوریده و شیدا شوی
آنکه شد دربند دنیا از حقیقت شد رها      زشت کن دنیا به چشم خویش تا زیبا شوی
زاهد پیمانه را از قول بهرزوی بگوی      عالمی داریم با می، کی حریف ما شوی[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۶۱۰. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.