محمدباقر ادیب گلپایگانی
ظاهر
محمدباقر ادیب گلپایگانی همچنین شهرتیافته به ادیب اشراق (۱۸۵۸، گلپایگان - ۱۹۳۸- گلپایگان) ادیب عربی-فارسی، فقیه شیعه، نماینده مجلس ملّی، قاضی و حکیم اشراقی ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]| دل چو آرام نباشد ز تن آرام مخواه | باده صاف ار نبود روشنی از جام مخواه | |
| راحت خاطر از این چرخ معلّق مطلب | ز آنچه در جنبش دائم بود آرام مخواه | |
| نقد آسایش از جنبش افلاک مجوی | شهد آرامش از گردش ایّام مخواه | |
| حرکات فلکی چون نه به کام فلک است | به خرد تکیه کن و کام ز ناکام مخواه | |
| همچو خورشید فلک با گهر خویش بتاب | روشنایی چو قمر از دگران وام مخواه | |
| همه از علّت سرسام بود گردش چرخ | داروی رنج خود از علّت سرسام مخواه | |
| نامجویی نبود عاری از آلایش ننگ | گر تو را ننگ نباید ز جهان نام مخواه | |
| آرزوها پر از دانه و آبیست ادیب | بند بگسل ز رهم و دانه از این دام مخواه[۱] |
نوشتارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۲۱۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.