محمدباقر ادیب گلپایگانی

از ویکی‌گفتاورد

محمدباقر ادیب گلپایگانی همچنین شهرت‌یافته به ادیب اشراق (۱۸۵۸، گلپایگان - ۱۹۳۸- گلپایگان) ادیب عربی-فارسی، فقیه شیعه، نماینده مجلس ملّی، قاضی و حکیم اشراقی ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

مخواه
دل چو آرام نباشد ز تن آرام مخواه      باده صاف ار نبود روشنی از جام مخواه
راحت خاطر از این چرخ معلّق مطلب      ز آنچه در جنبش دائم بود آرام مخواه
نقد آسایش از جنبش افلاک مجوی      شهد آرامش از گردش ایّام مخواه
حرکات فلکی چون نه به کام فلک است      به خرد تکیه کن و کام ز ناکام مخواه
همچو خورشید فلک با گهر خویش بتاب      روشنایی چو قمر از دگران وام مخواه
همه از علّت سرسام بود گردش چرخ      داروی رنج خود از علّت سرسام مخواه
نامجویی نبود عاری از آلایش ننگ      گر تو را ننگ نباید ز جهان نام مخواه
آرزوها پر از دانه و آبی‌ست ادیب      بند بگسل ز رهم و دانه از این دام مخواه[۱]

نوشتارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۲۱۵. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.